Bir süpernovada bir yıldız çökerek bir nötron yıldızına dönüşür ve manyetik akının korunumu sayesinde manyetik alanının gücü çarpıcı biçimde artar. Doğrusal bir boyutun yarıya indirilmesi, manyetik alan gücünü dört kat artırır. Duncan ve Thompson, yeni oluşan bir nötron yıldızının dönüşü, sıcaklığı ve manyetik alanı doğru aralıklara düştüğünde, bir dinamo mekanizmasının harekete geçerek ısıyı ve dönme enerjisini manyetik enerjiye dönüştürebileceğini ve normalde zaten çok büyük olan manyetik alanı artırabileceğini hesapladı. Bunun sonucu da bir Magnetardır. Yaklaşık on süpernova patlamasından birinin, daha standart bir nötron yıldızı veya pulsar yerine bir magnetarla sonuçlandığı tahmin edilmektedir.
Nötron yıldızları için böyle bir olasılığı test etmek amacıyla araştırma ekibi, yeni doğmuş, çok sıcak ve hızla dönen bir nötron yıldızının konveksiyonunu simüle etmek için Fransız Ulusal Yüksek Öğrenim Bilgi İşlem Merkezi'nin bir süper bilgisayarını kullandı. Gerçekten de, daha önce kullanılan diğer simülasyonlardan daha ayrıntılı olan bu yeni modelleme yaklaşımıyla, başlangıçtaki zayıf manyetik alanların, yeterince hızlı dönüş periyotları için 1016 G'ye ulaşan değerlere kadar yükseltilebileceğini buldular.
Yayının baş yazarı Saclay, CEA'dan Raphaël Raynaud, "Modellerimiz, yaklaşık 8 milisaniyeden daha kısa dönüş sürelerinin, daha yavaş dönüşe göre daha verimli bir dinamo işlemine olanak sağladığını gösteriyor" diyor. "Daha yavaş dönen modeller, bu güçlü dinamonun yarattığı devasa alanları göstermiyor."[1]
Kaynaklar
- S. X. A New Theory Of Magnetar Formation. (16 Mart 2020). Alındığı Tarih: 23 Ağustos 2023. Alındığı Yer: Phys | Arşiv Bağlantısı
