Laktoz, yani sütü sindirebilme.
İnsan, bebekliğini sağ salim atlattıktan sonra hala süt içebilen tek canlı. Böyle olmamızın sebebi de, yaklaşık 12 bin yıl önce başlayan tarım devrimi. Tarım devrimi, yani bitkileri evcilleştirip kendi kontrolümüze almamız, arından da hayvanları evcilleştirmemiz ile, hayvanların sütünü sağabildiğimizi fark ettik. Antik atalarımız yüksek ihtimalle açlıktan ve yokluktan, belki de sırf meraktan başka hayvanların sütlerini içmeye başladılar. Zaman içinde, bebeklik sonrasında bile sütü hala sindirebilen insanlar (bunların sayıları çok azdı), sindiremeyenlere göre daha avantajlı oldular (çünkü çok daha kolay ulaşılabilir ve besleyici bir besin kaynakları vardı). Bu avantajlı (karnı doymuş, enerjik vs.) insanlar toplum içinde daha çok çocuk sahibi olarak genlerini sütü sindiremeyen insanlara göre daha çok yaydılar ve böylece günümüze gelene kadar insan toplumu süt sindirmeye adapte oldu.
Yani laktoz intoleransı aslında insanın normal durumudur. Sütü hala sindirebilmek anormal olandır.
Bire bir aynı durum gluten için de geçerlidir. Gluten sindirememek aslında normal, sindirebilmek ise adaptasyon sonucu oluşmuş bir anomalidir.