[1]Doğal bir insan topluluğu en fazla 150-180 kişi kadar kalabalık olabilir. [1] Bundan daha fazla insan doğal koşullarda ayrı bir gruba ayrılmak zorunda kalır. Ancak bir organizasyon yoluyla daha kalabalık insan grupları bir arada yaşayabilir. Bu Organizasyon yeterince büyüyünce devlet oluyor. Bu da aslında bir organizasyonun evrimi gibidir. İlk başta bir aile, topluluk, kabile, köy, kasaba, kent, kent birlikleri, devletler, federasyonlar, birlikler vb. olarak git gide daha fazla insanı barındıran ancak daha fazla organizasyon gücü gerektiren bir organizmadır bunlar. İnsanlar bilgilerini ve bilgi paylaşımı yöntemlerini artırdıkça daha fazla kaynağa ulaşmışlardır. Daha fazla kaynağa ulaşmak her zaman daha iyi bir şeydir ve bu yüzden her zaman daha kalabalık insan gruplarına gerek duyulur. Her aşamada sizinle aynı organizasyona sahip başkaları da olduğundan daha fazla kaynağı onlarla paylaşmanız gerekir. Ya da daha güçlü -yani daha kalabalık, bir organizasyon kurarak kaynaklara hakim olabilirsiniz. Bu da bugünkü devletlerin ister istemez ortaya çıkışını açıklıyor, hatta devlet üstü uluslararası kuruluşların da. Özgürlük tek başınayken güzel ancak doğada özgürce dolaşırken ailece dolaşan 10 kişilik bir grubun sırt çantanızdaki meyveleri çalmama özgürlüklerini elinden alan da devlet ve onun ortaklık gücü. Kesinlikle etik veya başka romantik kavramlar değil. Ve evet insanların ellerindeki almak ve zorbalık yapmak da özgürce bir davranıştır. Özgürlük başkalarının sınırı başlayınca bitmez. Kendi sınırınız bitince biter ve bu sınır bulunduğunuz yere/ zamana göre değişir.
Kaynaklar
- Y. N. Harari. (2021). Sapiens. ISBN: 9783406777516. Yayınevi: Kolektif Kitap. sf: Peugot Efsanesi.