Aslında kendi sorunuza zaten cevabı vermişsiniz, cevap; avlanma stratejilerinde yatıyor. Aslanlar, çitalar leoparlar avlanmak için kürklerinin verdiği kamuflaja ihtiyaç duyarlar. Eğer savanlık alanlarda sırıtırlarsa tehlikelere açık hale gelirler ve avlanamazlar. Sıcakların bir şekilde üstesinden gelebilirler fakat aç kalmak ve açık hedef olmak çok daha tehlikelidir. Afrika da kamuflaja ihtiyacı olmayan fil, gergedan gibi hayvanlarda kürk yoktur. Erkek aslanlarda yele uzunluğu, görünüşe göre erkek-erkek ilişkilerinde mücadele başarısına işaret ediyor; koyu yeleli bireyler, yılın en sıcak aylarında bunalmalarına rağmen, daha uzun üreme ömrüne ve daha yüksek yavru sayısına sahip olurlar. Ayrıca zebralarda olduğu gibi kürkler bazı parazitlerin vücuda yaklaşmasını önleyebilir.
Afrika yırtıcıları (özellikle çitalar) akşamüstü, şafak ve alacakaranlık zamanlarında avlanırlar. Avlanırken pusuya yatarlar ve eğer birkaç denemeden sonra başarısız olurlarsa avı bırakırlar, böylelikle daha az efor harcarlar. Oysa insansıların leş yemekten başka çaresi yoktu, kilometrelerce uzaklıktaki leşlere ulaşmaları gerekmekteydi. Bipedalizm, kılların azalması, güçlü bacaklar, alet kullanımı ve benzerleri bu yüzden evrimleşmiştir.
Kaynaklar
- wikipedia. Fauna Of Africa. (14 Temmuz 2021). Alındığı Tarih: 14 Temmuz 2021. Alındığı Yer: | Arşiv Bağlantısı