Allah rahmet eylesin, sabırlar diliyorum. Her acı kendi içinde yaşayana oldukça zor. O nedenle acıların kıyaslaması olmaz derler. Acı hafifletmenize etkisi ne olur bilemiyorum ancak size Stoizm felsefesinden bahsedeyim. Hatta siz de bazı kaynaklardan biraz araştırabilirsiniz. Hayatta bazı şeyler vardır ki kontrol alanımız dışındadır. 2 şeye çare yok derler: 1-Sevilmemek, 2-Ölüm. Bu 2 durum kontrol alanımız dışındadır. Sizin kontrol alanınız dışında olan durumla ilgili kendinizi suçlamak, üzüntü yaşamak gibi durumlar yaşansa da bunlar bu felsefeye göre gereksizdir. Bununla beraber acı yaşamak da kontrol alanımız dışında olarak bir refleks gibi kaçınılmazdır. Burada ise şu soru devreye giriyor: Bu acıyı dünyada sadece ben mi yaşıyorum? Bu soru başta söylediğimiz acı kıyaslamasına tezat görünse de benzer olgulara sahip acıların başkaları tarafından da yaşandığını bilmek yine bir refleks gibi kontrol dışı olarak acıyı hafifletme etkisi oluşturabilir. Bana göre son kısımda ise şu devreye giriyor: Ölüm. Ölümün kaçınılmaz bir durum olduğunu aklımızdan çıkarmamalıyız. Korkulardan veya üzüntü oluşturacak durumlardan kaçarak onlarla baş etmek mümkün değil. Ölüm bir gerçek ve bir gün başımıza gelecek. Ancak biz kendi ölümümüzü bilemeyeceğiz. Bu durumu algılamak için de son kabulleniş: Sevdiklerimizin ölümü. Bunun bir zaman gerçekleşeceği ve bizim tanıklık edeceğimiz gerçeği. İnsan yapı olarak bu olumsuz düşüncelerin mutsuzluk veya karamsarlık getirdiği düşüncesiyle ölüm gerçekliğinden uzak durur. Hatta bunu mezarlardan anlayabiliriz. Eskiden şehir içlerinde de görülen mezarlar zamanla daha uzak yerlere taşındı ve beraberinde ölüm kavramını da bizden uzaklaştırdı. Gerçek bir kabulleniş ve yeni şeyler öğrenimi bizim zaman dilimi olarak geçmişte kalan acımızdan uzaklaştırabilir.