Kılıç dişli kaplanlar kılıç dişlerini yemek yerken kullanılabilir mi?

Smilodon (kılıç dişli kaplan) Feliformia familyası'nın bir türü. Yaygın isminin aksine kedigillerle doğrudan bağlantısı olmayan, Erken Pleistosen'den Erken Holosen'e kadar yaşamış, dişleri on sekiz cm'e kadar ulaşabilen bir yırtıcıdır. Smilodon'nun avları genelde mamut, bizon, deve, geyik, tapir, fil, gergedan, o dönemde yaşamış bazı tembel hayvanlar ve bu tip dev otçullardı. Bu kadar uzun dişler muhtemelen dev otçulları alt etmede elzemdi (bu denli büyük dişler cinsel seçilimle desteklenmiş olabilir). Fakat eğer bu dişleri avının kemiksi yerlerine saplarlarsa kolayca kırılabilirdi. Bu yüzden smilodonlar avının karnına veya boğazına saldırarak bu tip kemik kırıklarından kendini koruyordu ve avıyla boğuşarak onun kan kaybından ölmesini bekliyordu. Yapılan araştırmalar smilodon'un genelde löp etleri tükettiğini ve kemiklerle uğraşmadığını gösteriyor. Morfolojileri smilodonların aslanlar, çitalar, kurtlar gibi koşu avcıları olmadığını gösteriyor: kısa kuyruk, uzun koşular için uygun olmayan ayaklar ve yüksek ağırlık. Bunun yerine smilodonlar avlarını karanlık çökmeye başlayınca otların arasına pusu kurarak avlıyordu. Aynı zamanda araştırmalar smiladon'un aslanlar gibi bir grup yırtıcısı olduğunu söylüyor. Avlanamayacak durumdaki yaşlılara, çocuklara ve sakat grup üyelerine muhtemelen besin sağlıyorlardı . Smiladonlar'ın çenelerinin 120 dereceye kadar açılacak şekilde anatomisi var bu sayede dişlerini tam işlevsel kullanıyorlardı fakat smilodonlar'ın çeneleri biraz güçsüz kalıyor, bu güçsüzlüğü de gelişmiş boyun ve ön ayak kasları tamamlıyor. Bu kaslar dişlerin tam olarak ava derinlemesine nüfuz etmesini sağlıyor buda av başarısını arttırıyor. Smiladonalar'ın beslendiği dev otçullar, insan avları ve iklim değişikliği sebebiyle yok olunca, uzun mesafe avlarda da pek başarılı olamayınca ve kemikleri tüketmek dişlerine zarar verdiği için zor zamanlarda hayat kurtaran kemiklerle beslenemeyince smiladonlar'ın nesli tükenmiş oldu.