Ay’ın uzaklığını Galileo’nun geometrik yöntemi ile hesaplarız. Aristankus ay tutulması sırasında Ay’ın çapının Dünya’nın çapından daha küçük olduğunu gözlemlemiştir. Galileo’nun yöntemine gelecek olursak birbirinden uzak A ve B noktası belirliyoruz ve burada iki gözlemci yer alıyor. Belirlenen A ve B noktası aynı boylamda olmalıdır. Aynı boylamdaki gözlemciler Ay’ı neredeyse aynı noktada görürler. A ve B noktası arasındaki uzaklığı bilmemiz gereklidir. A ve B noktasına karşı olan merkeze Ay’ı alıyoruz. A ve B noktalarının merkeze olan uzaklığı r olur. α/360=AB arası uzaklık/2πr ile r bulunur A ve B noktaları üçgen oluşturur ve paralaks açısını tespit edilir. Üçgen tabanları ve karşısındaki açıyı bilmemiz gerekir. Bu yönteme üçgenleme yani paralaks yöntemi diyoruz.
Ayın kütlesini Newton’a kadar kimse ölçemedi çünkü Newton kütle çekim yasasını keşfetti. Kütlesi ölçülmek istenen cisim merkezde olmalıdır ve etrafında dolanacak uyduya ihtiyaç vardır. Newton Ay’ın kütlesini ölçemedi çünkü Ay’ın etrafında dolanan bir şey yoktu ancak teknoloji ilerledikçe Ay’a yapay uydu gönderildi ve Ay’ın etrafında dönmesi sağlandı ve Ay’ın kütlesi ölçüldü. Ay’ın kütlesi Newton’un ikinci yasası olan F=m.a formülü ile bulunur.