Ölüm hakkında düşünmek beni çok rahatsız ediyor. Dini bir inancım yok ama yok olduğumuza inanmak istemiyorum, varlığımı sürdürmek istiyorum. Ölümden biraz korkuyorum çünkü düşünebilmek ve bir bilinç olmak güzel. Ama zaten yok olacaksam korkmamın da anlamı yok.
En büyük umudum bilimin kesin bir yanıt veremediği bilincin daha çok enerji boyutuna bir şey olması. Enerji kelimesi doğru mu bilmiyorum ama demek istediğim ruh kavramı gibi bir şey (ya da direkt ruh işte :D). Öldükten sonra o enerji bedeni terk edip varlığını sürdürmeye devam etse keşke ve uykunun kardeşi olan ölümde de böyle rüya halinde olsak.
Bir kitap okumuştum, yazar ölümden dönen insanları bulup onlarla konuşuyor ama kitap sonuçta kurgu mu bilemeyiz. Herkes belirli şeyler söylemiş, etrafında olan biteni gördüklerini ve artık bedenlerinde maddi şekilde olmadıklarını bildiklerini ve böyle huzurlu bir şey hissettiklerini söylemişler. Hatta doğumda kalbi duran bir kadın kendisine seçim şansı sunulduğunu belirtiyor. Bebek doğumhanenin yanındaki odadaymış, kadın böyle rüyalarımızdaki gibi hızlı bir sahne geçişi ile bebeğin yanına gitmiş, birilerinin ona hayata dönme seçeneği sunduğunu hissetmiş, o huzuru bırakmak istemese de geri dönmüş. Ne kadar doğru bilemem ama bu kişiler gerçekse ve gerçekten ölümden dönmüşlerse hepsi aynı deneyimi yaşamış.
Böyle yorum yaparken sanki boşa konuşuyormuş gibi hissediyorum çünkü ne kadar düşünürsek düşünelim bilemeyiz, çıldırmamak adına oluruna bıraktım ben.