Bunun temel nedeni dilimizde bulunan tat reseptörlerinin özellikleridir. 5 temel kategoriye ayrılan tatlardan ekşi ve tuzlu tadı iyon kapılı reseptörler tarafından algılanır ve uyarı oluşumu için temel, iki reseptör için sırasıyla Na+ ve H+ konsantrasyonudur. Tatlı, umami ve acı tatlara baktığımızda, bunların reseptörleri GPCR'dir (G protein bağlı reseptörler) ve bu reseptörlere tadın kendisini oluşturan moleküller bağlanır. T1R olarak adlanırılan bir GPCR tipi tatlı tadı algılamakta işlev görür ve bunun ligandı soruda belirttiğiniz gibi monosakkaritler ve disakkaritlerdir. Yine de polisakkaritlerin ağızda bir miktar yıkımı gerçekleşir ama hem bu yıkım sonucu oluşan disakkarit konsantrasyonu çok düşüktür hem de çiğneme ve yutma işlemi hızlı gerçekleşir.
Kaynaklar
- T. E. Finger. (2011). Taste Isn't Just For Taste Buds Anymore. PMC. doi: 10.3410/B3-20. | Arşiv Bağlantısı
