Girişimci Juan Enriquez, yaşama oldukça elverişsiz ortamlarda hayatta kalabileceğimiz ve hatta DNA manipülasyonu ile hafızalarımızı ele geçirip yönetebileceğimiz bir gelecekten bahsediyor!

İstediğimiz bedenleri tasarlayabileceğimiz bir Dünya düşünün. Bu Dünya'da, yanımızda yaşayacak hayvanları ve bitkileri de yaratabilir, canlandırabiliriz. Organizmaları değiştirebilir, onları istediğimiz gibi şekillendirebiliriz. Ve aslında gelecekten bahsetmiyoruz. Hatta bunun için hayal gücüne gerek yok, şu anda o dünyada yaşıyoruz.

Hassiyum, "Hs" sembolü ile gösterilen ve atom numarası 108 olan kimyasal bir elementtir. Hassiyum, oldukça radyoaktif bir elementtir. Bilinen en kararlı izotopları yaklaşık on saniyelik yarı ömürlere sahiptir. Hassiyum, süper ağır bir elementtir. Laboratuvarlarda, ağır çekirdeklerin daha hafif olanlarla kaynaştırılmasıyla çok küçük miktarlarda üretilmiştir. Elementin doğa da oluşabileceği düşünülmektedir; fakat henüz doğada izine hiç rastlanmamıştır.

Periyodik tabloda hassiyum, 7. periyot ve 8. grubunda bulunan bir geçiş elementidir. Bu nedenle 6d serisi geçiş metallerinin altıncı üyesidir. Yapılan deneyler hassiyumun osmiyuma daha ağır homolog olarak davrandığını, oksijenle kolayca reaksiyona girerek uçucu bir tetroksit oluşturduğunu doğrulamıştır. Hassiyumun kimyasal özellikleri sadece kısmen karakterize edilebilmiştir, ancak diğer 8. grup elementlerin kimyası ile benzer davrandığı düşünülmektedir.

Neden yelleniyoruz (evet, tıbbi terminolojide "yellenme" olarak geçer)? Neden kokuyor? Bunlar birçoklarımızın merak ettiği ama pek de fazla cevaplanmayan sorulardır. Ancak kendimizi tanımak, her şeyimizi tanımaktan geçer. Hoşumuza giden şeylerimizi tanıyıp diğerlerini reddedemeyiz. Bu sebeple, sokaktaki Ahmet amcadan sevgilinize, Angelina Jolie'den padişahlara kadar herkesin yaptığı bu konuyu ele alma vakti geldi diye düşünüyoruz. Yellenmeyle ilgili 10 ilginç konuya değinerek bu işin üstesinden geleceğimizi düşünüyoruz, umarız başarılı olabiliriz. Başlayalım:

Yellenme, bağırsaklarımızda biriken her türlü gazın, buldukları her türlü delikten dışarı kaçma çabalarının bir ürünüdür diyebiliriz. Bu delik, genellikle anüsümüz olmaktadır. Ağzımızdan başlayan sindirim kanalımızın her basamağında gazlar birikir; hatta yutkunurken yuttuğumuz hava bile en nihayetinde bir çıkış noktası bulacaktır. Ancak çıkardığımız gazın önemli bir kısmı bağırsaklarımızdaki bakterilerin gerçekleştirdikleri kimyasal faaliyetlerin bir yan ürünü olarak üretilir. Tipik bir yellenme sırasında insanlar %59 azot, %21 hidrojen, %9 karbondioksit, %7 metan ve %4 oksijen dışarı çıkarırlar. Kimi zaman çıkarılan gazın %1 kadar kısmı hidrojen sülfat ve merkaptanlardan oluşur. Bunlar içerisinde sülfür bulunur ki işte bu gaz, o meşhur kokunun nedenidir. Bağırsaklarımızda sıkışan ve dışarı itilen gaz, boğucu kaslarımızın (bağırsakların kasılmasını sağlayan kaslar) kasılma miktarına ve sıkışmış gazın basıncına bağlı olarak çıkış sırasında bağırsak duvarlarını titretebilirler. Bu titreşimler, "pırt" sesinin nedenidir. Yoksa gazın kendisi elbette sese sahip değildir; organlarımızla etkileşimi sese neden olur. Tıpkı hava veren bir borunun ağzına parmağınızı kısmen bastırdığınızda çıkan ses gibi...

Evrimsel süreçleri anlamaya başlayan bir kişinin karşılaşacağı soru işaretlerinden en yaygın olanı, yapı ve organların birbirleriyle nasıl uyum içerisinde evrimleştiği sorusudur. Bu özünde çok basit bir cevabı barındıran bir sorudur; ancak evrimsel biyolojinin detayları tam olarak anlaşılamadıysa, kafa karıştırıcı olabilir.

Örneğin bir birey, gözün daha basit yapılardan kademeli evrimini gayet iyi anlayabilir; ancak göz evrimleşirken beynin de gözden gelen verileri değerlendirebilecek şekilde nasıl evrimleştiğine anlam veremeyebilir. Benzer şekilde, derimizdeki sinir uçlarının evrimine bağlı olarak dokunma duyumuzun oluşumunu anlayabilir; ancak bunun beyinde değerlendirilecek şekilde bir evrimsel değişimin nasıl olduğunu ilk etapta anlayamayabilir.

Aile içi sorunlar, ekonomik zorluklar, salgın hastalıklar, doğal afetler, toplumsal travmalar, okul ya da iş hayatındaki baskılar… Stres kaynakları hayatımızın her döneminde bir şekilde karşımıza çıkıyor. Bu zihinsel yük göz ardı edilmemeli; çünkü stres ister akut (hızlı ilerleyen veya kısa süreli), ister kronik (uzun süreli veya süreğen) olsun kalbimiz üzerinde önemli bir baskı oluşturuyor. Söz konusu baskı, özellikle risk altındaki kişiler için, kalp krizini (akut miyokard enfarktüsü) bile tetikleyebilecek kadar ciddi sonuçlar doğurabilir!

Stres birçok farklı yoldan kalp-damar (kardiyovasküler) sistemi sağlığını etkiler. Uzun vadede, halk arasında "damar sertliği" olarak bilinen, damarların daralıp tıkanmasına yol açan ateroskleroz gelişiminde rol oynar. Bu da zamanla koroner arter hastalıkları gibi ciddi rahatsızlıkların temelini oluşturur. Akut dönemde ise daha dramatik etkiler ortaya çıkabilir. Özellikle hali hazırda koroner arter hastalığı bulunan kişilerde, strese bağlı gelişen ani bir elektrofizyolojik sapma, ani kalp durmasına kadar varabilecek trajik sonuçlara neden olabilir. Bilimsel çalışmalar depremler, terör olayları ve hatta futbol maçlarının bile ani kardiyak olayları tetikleyebileceğini göstermektedir.

Elektriksel kuvvet, doğadaki temel etkileşimlerden biridir ve yüklü parçacıklar arasındaki ilişkileri belirler. Bu kuvvetin nasıl hesaplanacağını ortaya koyan Coulomb Kanunu, 1785 yılında Fransız fizikçi Charles-Augustin de Coulomb tarafından geliştirilmiştir. Kanuna göre, iki noktasal yük arasındaki elektriksel kuvvetin büyüklüğü, yüklerin çarpımıyla doğru orantılı, aralarındaki mesafenin karesiyle ters orantılıdır.

Coulomb Kanunu, elektrostatik ve elektromanyetizmanın temel ilkelerinden biri olup elektrik ve manyetizma alanında önemli bir yere sahiptir. Günümüzde bu yasa, atom altı parçacıklardan elektrik devrelerine kadar pek çok alanda uygulanmaktadır. Özellikle elektrik devreleri, kondansatörler ve iyonik bağlarla oluşan kimyasal yapılar Coulomb kuvvetlerinin etkisi altında çalışır.

Karl Marx, her ne kadar Darwin'in eserlerine ve kitaplarına bir hayranlık besliyorsa da, Das Kapital'i hiçbir zaman Darwin'e ithaf etmek istemedi. Darwin'in gönderdiği mektuplar arasında bir kitabın kendisine ithaf edilmesini nazikçe reddettiği doğrudur. Ancak bu ret, Das Kapital'e yönelik değil, Marx'ın kızı Eleanor ile ilişki yaşayan İngiliz biyoloji öğretmeni Edward Aveling'in kaleme aldığı "Students' Darwin" (Öğrencilerin Darwin'i) isimli kitaba yöneliktir. Dolayısıyla Darwin'in red mektubunun Das Kapital veya Marx ile herhangi bir ilişkisi yoktur.

Francis Wheen tarafından yazılan Karl Marx başlıklı biyografide, Marx'ın mektupları arasında 13 Ekim 1880 tarihine ait, Darwin'den gelen bir mektup bulunduğu anlatılmaktadır. Yukarıdakinden sonra gelen bu ikinci mektupta şunlar yazar: