Zamandediğimiz şey sadece Büyük Patlama’nın enerjisinden ibaret değil gibi duruyor. Ama zaman aslında evrendeki her şeyle bağlantılı; genişleme, yerçekimi… Bunlar da zamanın akışını etkiliyor. Mesela büyük kütlelerin olduğu bölgelerde zaman daha yavaş akıyor. Bu yüzden uzayda bir şekilde zamanı bükebiliyoruz gibi düşünülebilir. Kütle ne kadar yoğunsa zaman o kadar esniyor. Başka boyutlarda zaman farklı algılanıyorsa bunu ölçmek şu an sadece teorik olarak mümkün. Kuantum fiziği ve matematiksel modellerle farklı boyutların yapısını anlamaya çalışıyorlar ama ellerinde bu boyutları ölçmek için yeterli bir teknoloji yok henüz.
Uzay yolculuğunu hızlandırmak için boyutları ya da zamanı bükme fikrine gelince zaten o ayrı bir enteresan. Budediğimizşey solucan delikleri gibi yapılar oluşturup uzak mesafeleri kısa yoldan katetmeye dayanıyor. Kara delikler teoride buna uygun olabilir evet ama kara deliklerin içine girmek başka bir mesele çünkü içlerinde devasa yerçekimi var ve bu da maddeyi ciddi şekilde deforme ediyor. Mesela yerçekimsiz bir ortamda bunu yapmak çok daha zor olurdu. Yerçekimi uzay zamanı bükmemize yardımcı olan temel şeylerden biri çünkü. Göktaşlarını yönlendirmek gibi yöntemler sadece belli bir yere gitmek için kullanılıyor ama zamanı bükme işine gelince bunun için çok daha güçlü bir çekim alanına veya devasa bir enerjiye ihtiyaç var. [1][2]
Kaynaklar
- M. D. I. G. T. G. F. Himmet. Genel Görelilik Kuramı Ve Kara Delikler – İtü Astronomi Kulübü. (21 Ekim 2020). Alındığı Tarih: 3 Kasım 2024. Alındığı Yer: İTÜ Astronomi Kulübü | Arşiv Bağlantısı
- K. S. Thorne. (2009). John Wheeler, 1952 - 1976: Black Holes And Geometrodynamics. APS April Meeting Abstracts, sf: B5.002. | Arşiv Bağlantısı