Var olduğumu nasıl hissedebilirim?

Var olduğu hissetmek için öncelikle var oluşuna bir armağan sunmak zorundasın. O his kötü ve derin bir his…

Her daim beden var olduğumu düşünürüm, öyle yaşamak için car olmuş olamayız… en azından öyle olmalı değil mi?

Determinist bir kişiyimdir, o yüzden dolayı kolay kolay incinmiyorum hayata karşı. Çünkü bu hayat insanın kendisini değersiz hissetmesi için gerekli her şeyi yapıyor. İşte ona karşı kendimce determinist bir tutum sergiliyorum, felsefe okumalarım sırasında yıllar önce öyle okuyup geçtiğim stoa felsefesi daha sonra hayata dair bakış açım oldu.

Bir yerden başlanılmak gerek ise; Determinizm ve Stoa felsefesi başlangıç için bir adımdır.

Selam, öncelikle bu durumu yaşayan bir çok kişi var, senin için gerçekliğin tanımı nedir mesela? Neleri yaşadığında yada hayatında neler olduğunda gerçek duygusu oluşacak? Varsın, burdasın ve yaşıyorsun, akıl yürütüyorsun. Sadece yanlızlığını giderecek aktivite veya uğraşlarla kendini meşgul etmiyor olabilirsin. O yüzden de içe dönerek kendine bu sorulari soruyor olabilirsin. İlgi alanlarına daha fazla vakit ayırarak zihnini sakinleştirmek, günlük yürüyüşler iyi gelebilir. Belki kendine bir hedef belirlemeli ve bununla kafanı meşgul etmek iyi bir yol olabilir. Bu sürecin geçici olacağını unutmamalısın. Saçma sapan insan ve arkadaşların olacağına bazen yanlız kalmak daha iyi olabiliyor. Ben kendimi yanlız hissettiğimde genelde kitaplara sığınmışımdır. Bazen yazarlar, bazen de bir fikre tutunmak bana ilham oldu. Okurmusun bilemem ama sana bir kaç kitap önermek isterim. Alain de Botton -Felsefenin Tesellisi, Akin Alıcı- Hayata Yön Veren Öyküler, Gülcan Özer-Herkez Kendi Hayatının Kahramanı gibi, sonrasında evren, evrim, uzay, zaman vb daha komplike kitaplar ve konularla ilgilenmeye başladım.

^[1]Bu epey yaygın ve benim de düşündüğüm bir konu. Ben bu soruya ünlü filozof ve düşünür olan Descartes 'e ait meşhur ve oldukça akıllıca bir önerme ile karşılık vermek istiyorum . Descartes bu sözü ile insanda bilincin ,düşüncenin ve sorgulama gücünün olduğu takdirde kendisinin de var olduğunu ileri sürer.^[1]

Hayat kendini keşfetme değil kendini yaratma yeridir. Var hissetmek için önce kendini var etmelisin. Hayatınla ne yapıyorsun, hayattan ne istiyorsun bunları sorman ve cevaplaman gerek. Cevapladıktan sonra peşinden koşmak sana var olma hissini verecektir.