Türkiye bir tarım ülkesi olmadığı halde, ve bilim gibi önemli ileri teknolojilere çalışmak yerine tarım ile neden uğraşıyor?

Verdiğiniz rakamlar yıllara göre belirli oranlarda değişiklik gösteriyor olsa da tam olarak doğru değil ya da olsa bile bu rakamlar Türkiye'nin bir tarım ülkesi olmadığı anlamına gelmez.

Tarım ülkesi demek ne demek, o da ayrı bir konu ama temel olarak tarım yapabilmek için gerekli temel bileşenleri barındıran coğrafyalara tarım coğrafyası demek yanlış sayılmaz. Bunlar verimli toprak, su ve uygun atmosfer koşullarıdır. Ve bunların varlığı açısından ülkemizi değerlendirecek olursak Türkiye'nin bir tarım ülkesi olmadığını iddia etmek pek de ikna edici bir iddia sayılmaz. Ki birçok tarım ürününde, toplam tarım üretiminde, yapılan ihracat rakamlarında Türkiye hiç de kötü durumda sayılmaz.

Son yıllarda Türkiye'nin çok yanlış tarım ve ekonomik politikalar güdüyor olması, yine ülkemizin bir tarım ülkesi olmadığı anlamına gelmez. Ve ayrıca bir ülkenin tarıma yatırım yapması, teknolojiye yatırım yapmadığı ya da bir ülkenin teknoloji yatırımı ve tarımsal yatırım arasında bir tercihte bulunması da gerekmez. İkisi de çok önemli olan konular. Makul oranda iki alana da yatırım yapmak şarttır.

Bilim ve teknoloji üzerine çalışmak zaten tarımın da bir alanı. Tarım zaten bir çok bilimsel konuyu içeriğinde barındıran çok genel ve kapsayıcı bir alan. Tarım bir araştırma, bir çalışma ve geliştirme alanı olarak kimya, meteoroloji, jeoloji, hidroloji, mikrobiyoloji, botanik vs. daha bir çok bilim dalından beslenir ve hatta onları besler. Buna göre tarım üzerine çalışmak zaten bilimsel bir çalışmadır. Arada bir ayrım ve bir tercih noktası yok. Botanik çalışacağımıza elektronik çalışalım gibi bir ayrım koymak da pek doğru değil. Tüm bilim dalları değerli ve önemli.

Özetle Türkiye bir tarım ülkesidir ve hem beslenme gibi çok temel bir gerekliliği karşılamak, hem ekonomi gibi günümüz dünyasının vazgeçilmez alanında başarılı olmak hem de bilimsel araştırmalara katkı sağlamak için her şekilde tarıma çok önem vermeliyiz.^[1]

Ekonomik olarak en gelişmiş toplumlarda bile tarıma önem verilir, çiftçilik ve hayvancılık teşvik edilir hatta sübvanse (karşılıksız para, malzeme yardımı) edilir. Ülkelerin stratejik planlamalarında her dönem öncelikli konu olmuştur. Bu oldukça mantıklıdır da, elinizdeki akıllı telefonu veya teknolojik bir ürünü yiyemezsiniz.

Konu bizim açımızdan da önemlidir^[1]. Dünya nüfusunun 8 milyarı geçtiği şu günlerde gelecekte çok daha önemli olacağını kestirmek zor değil. Talebin aşırı artması fiyat dengesizliklerini de beraberinde getirecektir. Ukrayna-Rusya savaşında yağ ve buğday fiyatlarının bir anda nasıl arttığını hatırlayın. Tarım ve hayvancılığın, ekonomik bağımsızlığın en temel gerekliklerinden olduğunu düşünebiliriz.

Sanayi toplumu olmayı başaramamış (yarı sanayileşmiş veya sanayisi gelişmekte olan ülkeler grubundayız) bir ülkenin bilim ve teknoloji ülkesi olmasını beklemek fazla iyimserlik olacaktır. Sadece kaynakların aktarılması ile başarılabilecek bir konu da değildir. Bilim kurumlarının başında alakasız yöneticilerin bulunması, üniversite yöneticilerinin ideolojik fikirlere göre seçildiği bir ortamda kaynaklarınızı çar çur etmekten başka bir işe de yaramaz.