Özellikle bazı güruhlarda hayvani bir içgüdü olan “dayanışma” ile diğer inançlı bireyleri aşağılama, ezik gösterme davranışı belirginleşiyor. Bu kesimlerin hayatın anlamını biliyormuşçasına tavırları ve dışarı yansıyan bu hoş olmayan algıları hakkında ne düşünüyorsunuz?
Kişinin bir varoluş yorumunu SAVUNMASI durumu, zihinsel ergenlik olarak tanımlanabilir. Bir varoluş yorumuna sahip olabiliriz. Bunu benimseyebiliriz. Ancak bunu afişe etme, diğer yorumlardan üstün zannetme gibi yaklaşımlar, ciddiye alınmayacak primitif tavırlar. Böyle taraflaşmış, fanatikleşmiş bireylerin neye imamıp neye imammadıklarının herhangi bir önemi kalmamıştır, çünkü o konuda rasyonaliteyi yitirmişlerdir.
Kişi kendi varoluş yorumunu deklare edebilir, altını doldurabilir, açıklayabilir. Ancak kendi sahip olduğu yorumu fanatik biçimde savunamaz. Bu sağlıklı bir yaklaşım olmaz, çünkü biliyoruz ki, hiçbir yorum kanıtlanabilir değildir.
Sahip olduğumuz varlık yorumları, kanaatlerimizden ibarettir. Bize göre doğru lardır. Bize göre gerçek tir.
Sorudaki radikal ateizm, sanki bilimsel bakış açısına sahip olmanın bir dışa vurum metodu gibi de sunuluyor popülerleşmesinin yanında. Bu bakış açısına sahip olmayanlar bilimden anlamaz, cahil potasına girmiş bireyler gibi bir tutum söz konusu.
Sahip olunan düşünce yapısından bağımsız olarak, bir varoluş yorumunu üstün ve mutlak olarak algılıyor olmak, zihinsel bir tutulmadır. Bu konuda sahip olunan obsesyon, kişiyi doğru değerlendirmekten uzaklaştırmaktadır. Sağlıklı düşünmeyen bir bireyin hangi düşünce yapısına sahip olduğunun önemi de kalmamıştır.
Bakara 13:
Onlara: İnsanların iman ettiği gibi siz de iman edin, denildiği vakit «Biz hiç, sefihlerin (akılsız ve ahmak kişilerin) iman ettikleri gibi iman eder miyiz!» derler. Biliniz ki, sefihler ancak kendileridir, fakat bunu bilmezler (veya bilmezlikten gelirler).🌹
