Sizce, evimsel açıdan insanlar, dinazorlar kadar başarılı mı, başarılı olabliir mi?

Dinozorlar yaklaşık 243 milyon yıl önce ortaya çıkıp, 66 milyon yıl önce, yüksek ihtimalle asteroit çarpması sonucu yok oldular. Yani yaklaşık 177 milyon yıl boyunca Dünya üzerinde boy göstermişler. Bizim türümüz ile kıyas yapmaya kalkarsak elma ile armut kıyaslamasını bırakın, elma ile karınca kıyaslaması gibi bir durum olur.

Taksonomik olarak bakıldığında dinozorlar sürüngenler sınıfının, arkozorlar olarak bilinen bir alt sınıfının üyesidir, bizler ise Homo cinsinin bir alt türüyüz. Taksonomik seviyeleri kabaca sıralarsak: Alem (tüm canlılar), Şube (Ör; eklem bacaklılar, kordalılar), Sınıf (Ör; böcekler, memeliler), Takım (Ör; sinekler, primatlar), Familya (Ör; büyük maymunlar, baklagiller), Cins (Ör; homo), Tür (Ör; homo saphiens). Demek istediğim siz bir sınıf ile en alt kategoride yer alan tek bir tür kıyaslaması yapıyorsunuz. Doğru karşılaştırma her iki sınıfı ile olabilir, yani memeliler ile dinozorlar gibi.

Memelilerin yaklaşık 216 milyon yıl öncesine tarihlenen en ilkel fosil kayıtlarına rastlıyoruz. Günümüzde halen 6500 kadar memeli türü başarılı bir şekilde yaşamlarını sürdürmektedir. Sınıf karşılaştırmasına göre memeliler dinozorlardan daha başarılı görünüyor.

Sorunuzun açıklama kısmına cevap olarak: Geçmiş fosil ve evrim tarihini, istatistiki veri kabul edersek; 150 milyon yıl sonra %99,99999 kesinlikte türümüzün olmayacağını söyleyebiliriz. Ama bu yok olacağımız anlamına gelmesin, muhtemelen gelecekteki tür veya türlerin atası veya ortak atası olacağız.

İyimserlik İyidir!

Türümüz bütün birikimli bilgisine teğet birikimli cehaletine rağmen evrenin ve doğanın yasalarına uygun olarak ileri akışta.

Belki biraz daha çaba belki biraz daha özen daha hızlı ve güvenli yol almamızı sağlayacak mutlaka. Güvencemiz ne mi? Geride bıraktığımız zorlu yol.

Her karamsarlığa düştüğümüzde ve önümüzdeki zorlu yol gözümüzde her büyüdüğünde belki de arkaya, arkada bıraktığımız yola ve o yolun düzlemse hattına bakmalıyız.

Göreceğiz ki; tüm o yoldan çıktığımızı sandığımız yalpalamalara rağmen hala, bütünsel olarak geniş ölçekli düz bir yol üzerindeyiz. İyimser olmak lazım. İnsanlık daha karpuzu kesmedi. Sevgiyle…

Bence bu sorunun cevabını bize savaş teknolojilerinin gelişimi ve neo-emperyalizmin günümüz konjonktürünü nasıl şekillendirdiği yeterince cevaplayacaktır. Zira biribirimizi öldürmekte olan yaratıcılığımız her geçen gün daha da ihtişamlı bir kötülük imparatorluğunu yaratmamız için kapılarını sonuna kadar açıyor. Daha bundan 25 yıl öncesine kadar fosfor gazı, onun öncesinde nükleer başlıklar ondan da öncesinde küçücük aletlerin içerisine sıkıştırıverdiğimiz suikast ekipmanları…

İnsanlık tarihidir ne de olsa. Sınıf savaşımları tarihi değil mi Marx’ın değişiyle? Egemen sınıflar kendi özgürlüklerini tayin edebilecekleri kadar boyları uzadığ ilk andan itibaren aslında kendi yok edicilerini de beraberinde yaratıyor. Tıpkı adına inovasyon dediğimiz ancak birbirimizi ne kadar yaratıcı öldürebileceğimizden başka bir amaca hizmet etmeyen o füzeler, silahlar ve mermiler gibi…

Bence kesinlikle insanlar daha başarılıdır.

Öncelikle Dinozorlar derken bir çok türden bahsediyoruz. Onları direkt kendimizle kıyaslamak yerine memelilerle kıyaslamak daha mantıklı olur. Zira insan dediğimiz varlık homo sapiens adlı spesifik bir türdür. Dinazorlar ise oldukça geniş bir tür ailesidir.

Ama illa insanlarla kıyaslanacaksa evrimsel olarak kesinlikle daha başarılıyız. (Zira onlar öldü, biz hayattayız) Spesifik bir tür olarak homo sapiens bir kaç yüzbin yıldır var olsa da bundan çok daha önce yaşamış primatların devamıyız aslında, bu da dinazorlar döneminde yaşayan atalarımızın her ne kadar homo sapiens olmasa da, türümüzü oluşturacak genetik materyalleri günümüze kadar taşıdığını gösterir. Bu canlıların değişen iç ve dış koşullara adapte olmasını sağlayıp, sahip oldukları bu materyalleri hayatta kalarak bugüne kadar biriktirerek getiren şey, onların evrimsel başarısıydı.

Fakat atalarımızla aynı zamanda yaşayan o heybetli dinazorlar ise bu başarıyı sergileyemedi ve elendiler. Kuşlar hariç dinazorların hepsi yok oldu.

Tür olarak ne kadar hayatta kalacağımıza gelecek olursak bence çok fazla değil. Genetik ve tıbbi uygulamaların gelişmişliği sayesinde bence en fazla bin yıl sonra bizi homo sapiens yapan özellikler artık bu genetik ve tıbbi müdahelelerin getirdiği yeni özellikler yanında baskın kalamayacak ve yavaş yavaş kendi kendimizi bambaşka bir türe çevireceğiz. Bu yüzden homo sapiensin dünya sahnesinde pek fazla kalacağını sanmasam da (genel olarak) , biz insanlık olarak çok uzun zamanlar hayatta kalmaya devam edeceğiz bence.

İnsanlar değil de çoğu kişinin de belirttiği gibi memeliler demek daha doğru olacak. Ancak insan olarak ele alırsak insanların en büyük avantajı bilinçli düşünme. Bu avantaj bilinçsiz, sadece "beslen- barın- uyu- neslini devam ettir" gibi temel ihtiyaçlar dışında: sanat, bilim, kültür gibi alanlara yönelmemizi sağladı. Bunun dışında üç yüz bin yıldır var olduğumuzu var sayarsak bu dinazorlarla rekabet etmemiz için yeterli değil. Son otuz bin yılda ki değişimimiz daha önemli, asıl buradan sonra türümüzün yapacağı işlere tanıklık edeceğiz. Yani insan yeni bir tür ama on yıl sonrasını bile tahmin edemiyorken gelecek binlerce yıl sonra değişen hızlı şartlara bağlı olarak geçireceğimiz evrim olağanüstü olacak ve "dinazorlar- memeliler" değil de " insanlar- diğer canlılar" seviyesine geleceğiz( açlık, susuzluk, nükleer savaş durumlarında birbirimizi yok etmezsek).