Rasyonel egoizm ve ahlaki egoizm birbirinden nasıl ayrılır?

Bu soru için önce iki egoizm türünün de ne olduğunu açıklamak isterim;

Rasyonel egoizm, bireyin çıkarlarını maksimize etmeyi hedeflerken etik egoizm(ahlaki egoizm) ise ahlaklı olan şeyin bireye menfaat sağlayan şey olduğunu söyler bize. Hadi şimdi benim yorumumla beraber bu dediklerimi örneklendirelim:

Öncelikle ben herkesin bencil olduğunu savunuyorum ve benim için bencil olan ya da olmayan yoktur, iyi bir bencillik ortaya koyan veya kötü bir bencillik ortaya koyan vardır. Normal şartlarda bir insan birinden para çalarsa herkes ona bencil der peki ya bir insan fakir birine para verdiğinde de bencil olmaz mı işte rasyonel bencillik tam olarak 2. söylediğimdir iki seçeneğinin olduğunu farz edersek(para çalmak, bağış yapmak) bunlar arasında senin çıkarlarını maksimize eden şey rasyonel egoizm dairesi içindedir öte yandan ahlaki egoizm ise bunun ahlaklı ve uygulanabilir bir davranış olduğunu öne sürer ama maalesef bu düşüncede çok büyük açıklar vardır örneğin iki çıkarın çatıştığı bir durumu ele alalım. Elimizde bir hırsız ve bir mağdur olsun ikisi de mahkeme karşısında elimizde iki ihtimal olsun; para cezası ödemek, serbest kalmak gibi. Normalde herkes ahlaklı olanın hırsızın para cezası ödemesi olduğunu düşünür ama bu hırsızın lehine bir durum değildir yani ahlaki egoizme göre bu hırsız için ahlaklı değildir öte yandan bir mağdur var. Para cezasını ödemesi mağdurun çıkarına yani ahlaki egoizme göre ahlaklı olan olacaktır böyle paradokslar barındırdığı için ahlaki egoizme uzağım.

Umarım ikisini de iyi anlatabilmişimdir.