Sanırım beynimde bazı şeyler yolunda gitmiyor ve sonuç olarak bazı yanılsamalar yaşıyorum. Özetlemek gerekirse nerede, ne yaşıyorsam, ne düşünüyorsam, ne görüyorsam beynim stresle de ilişkili olarak onu çıkartıyor karşıma. Ses veya görüntü pek fark etmiyor. Sanki görüntü daha sık oluyor. Ama neyse ki doğru ilacı bulduğumdan beri bunu yaşamıyorum. Her ilaç, her kişide aynı etkiyi göstermiyor. Ben geçen yıl askerlik yaparken kullandığım bir ilacı 10 mg'dan 30 mg'a kadar yükselttiklerinde bile aynı sorunu yaşamaya devam ediyordum. Başka bir ilaca geçildiğinde 2 mg'ı yetti. 3 mg'a da çıkarıldı ama sorun yaşamıyorum. Bu hastalığın etkilerine gelirsek zamanında tedavi almıyorken hiç arkadaşım yoktu ve şimdi iyileşiyorken bile arkadaşsız kalmaya devam ediyorum. Zamanla künt biri haline geldim. Kimle ne konuşacağımı, insanlar içinde nasıl davranacağımı bilmediğimden bir üniversite veya iş hayatım da olmadı. Yaşım 22 ama çok geç kalmış gibi hissediyorum. Bundan dolayı da geleceğimi düşünmekte zorlanıyorum. Zamanla asosyal oldum. Duygusal veya farklı hiçbir ilişkim yok. Yalnız kaldıkça da bence psikoz biraz etkiliyor. Sadece hayal kuruyorum ama gerçeklikle hiç alakası yok benim için. Yoksa olacak şeyler ama benim yapmam imkansız. Babam 1 sene içinde iş bulmazsam bana bakmayı bırakacağını söylüyor ama dışarıda hiç deneyimim olmadığı için mahvolacağım gibi geliyor. Dış dünya korkunç geliyor. Bunu halletmem gerekiyor.
30 gün
90 gün
1 yıl
