Prokaryotik hücreler, çekirdeği veya zara bağlı organelleri olmayan basit hücrelerdir. DNA ve ribozomları var. Ökaryotik hücreler yapı olarak daha karmaşıktır, çekirdek ve zarlı organelleri vardır. Prokaryotlarda ise organelleri yoktur, çünkü metabolik işi sitoplazma yapar ve teknik olarak sadece nükleoid bölgede dairesel DNA ve bazı ribozomlar bulunur. Prokaryotik bir sitoplazmada mitokondri, kloroplastlar gibi zar). Prokaryotik hücreler, ökaryotik hücrelere kıyasla daha basit bir yapıya sahiptir. Prokaryotik hücreler genellikle ökaryotik hücrelerden çok daha küçüktür. Membrana bağlı organellerin yokluğu, verimli besin alışverişini ve metabolik süreçleri kolaylaştıran daha yüksek bir yüzey-hacim oranına izin verir. Membrana bağlı organeller, mevcut yüzey alanını azaltarak hücrenin çevresiyle madde alışverişi yapma yeteneğini sınırlayacaktır. Prokaryotlarda genetik materyal, nükleoid bölgede bulunan tek bir dairesel kromozomda düzenlenir. Bu yoğun organizasyon, gen ifadesini düzenlemeye ve hücrenin kompakt boyutunu korumaya yardımcı olur. Zara bağlı organellere sahip olmak, gen ifadesinin ve DNA replikasyonunun koordinasyonunu zorlaştırır. Prokaryotlar genellikle çeşitli ve zorlu ortamlarda gelişirler. Aerodinamik yapıları ve zara bağlı organellerin olmaması, temel işlevlerini sürdürmek ve değişen koşullara uyum sağlamak için besinler ve enerji kaynakları gibi mevcut kaynakları verimli bir şekilde kullanmalarını sağlar.
Kaynaklar
- C. Molnar, et al. (2015). 3.2 Comparing Prokaryotic And Eukaryotic Cells. BCcampus. | Arşiv Bağlantısı
