İki paralel çizgi normal mantıkla düzlemlerinde hiç bir eğrilik yoksa asla kesişemez. Ancak düzlem de çok çok az bir eğrilik varsa sonunda mutlaka kesişeceklerdir. İşte bu son olasılık mega evren için çok yüksek olasılıkla doğru. Çünkü evren tek bir noktadan doğduysa mutlaka mega ölçekte eğri bir yapıda olmak durumunda. Evren hiç bir biçimde yüzde yüz düz olamaz. Lokal anlamda bile çok çok az miktarda da olsa bu eğrilik olacaktır ve eğrilik hiç bir şekilde sıfır olamayacaktır. Çünkü düz diye bir şey yoktur ve düz olma hali görecelidir. Göreceli durumlarda ise mutlak bir tanım yapılamaz. Bu yüzden aslında bildiğimiz herşey aklınıza gelebilecek herşey zıttıyla tanımlı olarak görecelidir. Çünkü biri olmadan diğeri tanımlanamaz. Bu da onu göreceli hale getirir. Ama bu görecelik sıradan bir görecelik değil tutarlı bir küme içinde geçerli olarak küme içinde objektifleşen ancak kümenin sınırları dışında subjektifleşen bir göreliliktir. Bu yüzden evren içinde herşey aslında zıttı ile var oluş bulmuş olarak objektif bir görecelik taşır. Ancak evrenin sınırları dışında herşey anlamını ve tutarlılığını yitirir ve tanımlanamaz duruma gelir. Bu yüzden evren içinde var olmuş bizler için tutarlılık vardır ve anlamlıdır. Evren dışında ise hiç bir şeyin tutarlılığı kalmaz. Korkunç ama maalesef böyle durum. İşte tam da bu yüzden evren bilinçli varlıklar için var olmuş bir yere dönüşür. Antropik ilke denen bu durum evrenin bilinci ortaya çıkararak ona (bilince) son derece tutarlı ve anlamlı bir tablo sunması ile açıklanır. Evrenden mantık ve tutarlılık beklemek için hiç bir nedenimiz yoktur. Eğer bu beklentiyi evren oluşturdu ise yani evrenin fizik kurallarını tanıyarak ve deneyimleyerek bu beklentiye bizler giriyorsak o zaman zaten iş çok daha 'karışık' ve 'öte' demek. Çünkü bu 'evren bilinçli gözlemciye göre oluştu' ile 'bilinçli gözlemci evren için oluştu' demekle aynı şey. İkisinin hiç bir farkı yok demek ve ikisi de aynı oranda geçerli demek.
30 gün
90 gün
1 yıl
