Otizim son zamanlarda arttı mı? Bilimsel olarak tedavisi mümkün mü?

Son yıllarda otizm oranları önemli ölçüde arttı; en son CDC verilerine göre ABD'de her 36 çocuktan 1'inde Otizm Spektrum Bozukluğu (OSB) teşhisi konuluyor. Bu artış daha iyi teşhis uygulamaları, genişletilmiş teşhis kriterleri ve muhtemelen yaygınlıkta gerçek bir artış dahil olmak üzere bir dizi faktöre bağlanıyor. Otizm tedavi edilebilir olmasa da erken müdahale ve hedefli terapiler sonuçları iyileştirebiliyor. Tedaviler durumu "iyileştirmek" yerine semptomları yönetmeye ve gelişimsel ilerlemeyi desteklemeye odaklanıyor.^[1][2][3][4]

Uygulamalı Davranış Analizi (ABA) özellikle küçük çocuklar için etkili olan yoğun ve yapılandırılmış beceri öğretimini içeren en yaygın kullanılan yaklaşımlardan biridir. Diğer tedaviler arasında iletişim becerilerini geliştiren konuşma ve dil terapisi ile duyusal işleme ve günlük yaşam becerilerine yardımcı olan ergoterapi bulunur. Okul çağındaki çocuklar için müdahaleler sosyal beceri eğitimi ve akademik destekleri içerebilirken, ergenler ve yetişkinler mesleki eğitimden ve anksiyete ve diğer eşlik eden durumları yönetmek için bilişsel davranışçı terapiden (BDT) fayda görebilir. Uygulamalar ve sanal gerçeklik gibi teknolojik müdahaleler iletişimi ve sosyal becerileri desteklemek için ek araçlar olarak ortaya çıkmaktadır.^[5][6]

Son otuz yıldaki otizm oranlarını karşılaştırmak sorunludur çünkü otizm tanı kriterleri, hangi semptomların OSB tanısı için gerekli kriterleri karşıladığını belirten Teşhis ve İstatistik El Kitabının (DSM) her revizyonunda değişmiştir. 1983 yılında DSM, PDD-NOS veya Asperger sendromunu tanımıyordu ve otistik bozukluk (AD) kriterleri daha kısıtlayıcıydı. DSM'nin bir önceki baskısı olan DSM-IV, otistik bozukluk, çocukluk çağı dezintegratif bozukluğu, PDD-NOS ve Asperger sendromunu içeriyordu. Tanıdaki tutarsızlıklar ve otizm hakkında hala çok şey öğreniliyor olması nedeniyle, en son DSM'de (DSM-5) yalnızca bir tanı vardır: önceki dört bozukluğun her birini kapsayan otizm spektrum bozukluğu (OSB). OSB için yeni tanı kriterlerine göre, kişinin hem sosyal iletişim ve etkileşimde zorlanması hem de kısıtlı tekrarlayan davranışlar, ilgi alanları ve aktivitelere (RRBs) sahip olması gerekmektedir.

Dünya Sağlık Örgütü (WHO), 2012'den 2021'e kadar olan dönemde 100 çocuktan yaklaşık 1'inin otizmli olduğunu tahmin etmektedir, çünkü bu dönemde yayınlanan çalışmalarda ortalama tahmin budur ve zaman içinde artan bir yaygınlık eğilimi vardır.^[1][2]

Otizm için bir tedavi yoktur, ve birçok kaynak bunun uygun bir hedef olmadığını tavsiye etmektedir, ancak birlikte ortaya çıkan durumların tedavisi önemli bir hedef olmaya devam etmektedir.^[3][4][5][6]