Cevabını en çok merak ettiğim evrimsel sorulardan biri.
Merhaba. Aslında temeldeki mantık çok sade: soyunu devam ettirebilme iç güdüsü.Bitkiler bu anlamda çok sofistikeler.Bitkiler, soylarını devam ettirebilmek için hayvanları kullanıyor ! Bunu, meyvelerini kullanarak yapiyorlar.Örneğin meyvesi lezzetli bir bitki alalim.Şeftali olsun.Şeftali meyvesini koklayinca kokusu güzel değil mi? İşte o da bitkilerin, hayvanlar meyvesini yesin de farkli yerlerde diskilayip döllerini etrafa yaysin mantığının bir sonucudur.Meyve lezzetli ise eğer,hayvan bunu tatlı tatlı yiyor. Ama dikkatinizi çekerim şeftalinin çekirdeği acıdır.O şeftaliyi yiyen hayvan,çekirdeğinin tadına bakıyor acı.Hemen yere atıyor çekirdeği. Tıpkı bizim tatsız şeyleri yemedigimiz gibi.Iste o yere düşen çekirdek toprağa karışıyor ve sonuçta her zaman değilse bile, yeni bir şeftali ağacı oluşmasına dayanak oluyor. Bu çekirdeğin acı olması olayı tamamen savunma mekanizmasıdir, kirpilerin dikenlerinin mantigindan farkı yoktur. Ama dedim ya sofistikeler diye,soyunu devam ettirmeye de yarıyor.Yukarida yazdığım sofistike bitkiler için bir örnekti.Daha primitif bitkiler ise rüzgarla,su yüzeyinde yüzen tohumlarla vesaire döllerini yayiyorlar.Bu dediklerimin de kaynağı Jared Diamond ama hangi kitabı hatirimda değil.
Burda göz ardı edilmemesi gereken bir durum Dünya'nın jeolojik evriminin en başında Dünya'nın dev tek bir kara parçası (Pangea) olduğu. Bir çok canlının halihazırda bu dev kıtada oluşmaya başladığı, ve zamanla bu kıtanın küçük kıtalara bölünüp birbirinden uzaklaşmaya başladığı ve üzerinde varolan canlıların da taşındığı ve zamanla da kendi içlerinde evrimleşmeye devam ettiğidir.
