Eğer düşünüyorum o halde varım sözünü düşünürseniz hiçlik ile bilinçsizliğin aslında eşit şeyler olduğunu anlarsınız. Bu da demektir ki varoluş bilincini bilinç var ediyor. Bilinçsiz yaşam sürelerin hayatları ve canlılığı bile bilinç için anlamlıdır. Bebeklik halinizi düşünün vardınız ama aslında kendiniz için yoktunuz. Varlık ve var olma hissi bilince bağlıdır. Bilinçsiz yaşam sürenler varlıklarının yeterince farkında değillerdir. Bir aynada görüntüyü görmek ve buna uygun tepki vermek de varlık bilinci yaratmaz. Aynadaki görüntüye tepki vermek bir bilinç getirisi veya gerçek bir öz farkındalık getirisi de değildir. Çünkü öz farkındalık içsel farkındalıktır dışsal farkındalık değildir. Aynada kendini görmek ve Tepki oluşturmak dışsal farkındalıktır. Hayvanlarla insan bilinci arasında derin uçurumu basitleştirmeye çalışma gayretleri açıkçası feslefi tercihlerinden dolayı insanların eğilimlerinin eseri olmaktan öteye gitmez. İnsan düşünen bir varlık olarak hayvan bedende var oldu bu doğru. Ancak insanin düşünen kısmı bu kadar basitleştirilecek bir şey değildir ki oturup bilim yapma, varlığının kaynağını sorgulama gibi düşünsel edimler bahşediyor bize. Düşünmek ve bilinç sahibi olmak onuru şerefi gururu iyiyi ve kötüyü bahsediyor bize ki insan düşünen bir hayvan diyenler de aslında insanın düşünen kısmına göre yaşıyor ve uyuyor hayatlarında. O halde neden düşüncenin gücünü, ayrıcalığını ve özelliğini inkar ediyoruz veya basitleştirmeye çalışıyoruz ki. Bedenimiz hayvan olsa da bilincimiz bizi biz yapan özellik. Ve bu özellik basit değil. O kadar basit değil ki hayvan bedende var olduğumuzu anlatacak ve anlayacak kadar basit değil.