Nörotransmitterler belirli bir nöronun içerisinde ilerleyemezler. Nörotransmitterler girdikleri bir başka nöronun içindeki aksiyon potansiyelini başlatmakla görevli katalizör maddeler olarak kullanılırlar. Akson terminalinde bulunan sinaptik vezikülleri parçalamasıyla içlerindeki nötotransmitterler akson terminalinden sinaptik boşluğa salınır. Bu boşluktaki bu kimyasallar iletişim kurdukları nöronun dendritlerindeki reseptörler tarafından ya direkt olarak ya da yardımcı G proteini ile hücre içine çekilir. Bu süreçte bazı nörotransmitterin salgılandığı hücreye geri alımı söz konusu olabilir ama bir kere başka bir hücreye giren nörotransmitter bir daha geri alınamaz. Hücre içine çekilen nörotransmitterler içeride aksiyon potansiyeli(basit bir elektrik akımı) oluşturarak elektrik akımının akson terminaline gitmesini sağlar ve aynı süreç tekrar eder. Elektrik akımı ise nörotransmitterler aksine sadece tek bir nöronun içinde kalır ve bir nörondan diğerine geçemez.
Kısacası nörotransmitterler bir nörondan çok uzak bir nörona gidemezler, her nöron kendi nörotransmitter salınımını yapar ve nöronlar arası iletişim bu şekilde oluşur. Beyne kimyasal değil elektrokimyasal bir devre denmesinin semebi temelde budur. Tabi sinirsel iletişimde hala bilinmeyen ve aydınlatılması beklenen alanlar vardır.
Kaynaklar
- Yazar Yok. Konuyla Ilgili Evrim Ağacı Yazısı. (19 Temmuz 2020). Alındığı Tarih: 19 Temmuz 2020. Alındığı Yer: Bağlantı | Arşiv Bağlantısı
- Yazar Yok. Neural Communication By Richard H. Hall. (19 Temmuz 2020). Alındığı Tarih: 19 Temmuz 2020. Alındığı Yer: Bağlantı | Arşiv Bağlantısı
