En belirleyici iç güdümüz hayatta kalma (acıdan kaçınma) yani zarar göreceğimiz tehlikeli şeylerden uzak durma veya kaçınma, kaçma şeklindedir. Bu da beynimizin daha çok zarar görebileceğimiz senaryolar üzerinde durmasını sağlıyor olabilir. Bu nedenle de tehlikeli veya zarar göreceğimiz senaryoları en derinde bilinçaltımız kendiliğinden üretmeye eğilim taşıyor olabilir ve bahsettiğiniz şeyler de bunun ürünü olabilir. Bunun da işlevsel anlamı bu senaryoları beynimizin otomot ve bilinç dışı bir şekilde üretmeye eğilim taşıması sayesinde tehlike ihtimalı olan şeylere karşı daha dikkatli olmamızı veya kaçınmamızı sağlıyor olabilir.