Üretemeyen Tüketir!
Canım-Cicim dönemi bitiyor da ondan.
Bitmek zorunda mı? Elbette hayır.
Fakat tarihimizin bize ve kulağımıza küpe olsun diye öğrettiği belki de en değerli öğreti: Üretemeyen Tüketir...
İlişkiler ne yazık ki bundan muaf değil. Cicim aylarında her şeye kör olan göz, ilişki sürekli üretime gebe değil ise, bir anda daha önce görmediğini, hem de kendisine batacak şekilde görmeye başlar. Şayet karşıdaki göz de , "niye benim başım kel mi" diyerek bu benzine körükle giderse; o güne değin ve cicim aylarında paylaşılan o muazzam şeyler dahil yanarak küle döner.
Bütün mesele bu...
Ne yapmalı? Bu soruya cevabı hiç kimse bir başkasına reçete edemez. Ancak öneride bulunulabilir: Şayet karşıdaki cidden önemli ise, hiç bir konuda ve ilişkiyi tüketecek şekilde ilişki karşıdakinin inisiyatifine bırakılamaz.
Bu, despot olunacağı anlamına gelmez. Aksine kapsayıp yol gösterilmesi ve anlatılması anlamına gelir. Anlatmanın en iyi yolu da yapmak olduğuna göre...Yine. ve yeniden üretmek dışında çıkış yolu yoktur. Çünkü;Üretimin olmadığı yerde her şey tüketilir...
Denemekten ne kaybederiz...
