Affınıza Sığınarak…
Muhtemeldir ki hak edilmemiş bir huzur vardır ve bir başkasının veya başkalarının huzursuzluğu pahasına. Ve muhtemeldir ki vicdan denilen merete hala sadakatimiz var ve onu manipüle etme derdinde değiliz. Yani özetle vicdan azabı çekiyor ve başımızı her yastığımıza koyduğumuzda bize kendini hatırlatıyor.
Haddimi de aşmak istemem ama bu değil ise, Anadolu’da bir söz vardır “Rahat batıyor” diyen…Bir ihtimal bu…
Bir ihtimal daha var: Aradığımız ile bulduğumuz örtüşmüyor. Fakat neylersin ki “mahalle baskısı” bununla yetin ve mutlu ol diyor. Buna bir müddet biz de inanıyoruz, fakat özünde aradığımız bu değil ve aslında ne aradığımızı biz de tam olarak bilmiyoruz.
Mesele şayet bu ise; içe dönmeli ve önce kendimize sonra çevremize karşı dürüst olmalı. Bedeli olası mı vallahi olası niye yalan söyleyeyim… Tercih sizin. Sevgiyle…
