Teorik olarak bu geçerli.
Çünkü doğru yanlış iyi kötü güzel çirkin gibi kutupsal bakış açısı tamamen insana ait.
Dünya üzerinden İNSANı kaldıralım. Bu kavramlar kalır mı?
Hiçbiri kalmaz. Doğa, gereklilik prensibine göre işler. Biz bunu gelişmiş beyin yapımızla daha sosyal ve sofistike hale getiriyoruz.
Kuralları bilmeyen çocuğa, sen kural koyarsın ki, gereği gibi yaşasın. İşte bilinç düzeyi henüz kendi türünü öldürmenin ötesine geçememiş insan türü için doğru yanlış iyi kötü kavramları gerekli. Hatta önemli.
Ancak, bilinç düzeyinin kişinin kendini ve çevresini geliştirme, yaşamın yanında olma, can a sahip çıkıp koruma düzeyine ulaşması, artık bu kavramların gerekliliğini ortadan kaldırır. Yani çocuk bilinci, yetişkin olmuştur artık. Şeker yeme demene gerek kalmaz, o zaten kendine faydalı olanı yiyecek seviyeye gelmiştir.
Görünen o ki, teorik olarak geçerli olsa da, insanlık bütün olarak henüz cocukluktan çıkmış değil, uzun süre de çıkamayacak gibi görünüyor. Çünkü menfaat odaklı, ihtiyaç temelli yaşamın bir ileri noktası için ne yapabileceğine dair hiçbir fikri olmadı şimdiye kadar genel olarak. Yani yerde emekleyen çocuk, kalktığında ne yapacağını hala bilmiyor. O nedenle ayağa kalkmanın yolunu aramıyor. Hala şeker peşinde.....
