Müzik, binlerce yıldır önemli bir anımsatıcı araç olmuştur. Otobiyografik bellek ve sözlü gelenekler konusunda uzman olan David C. Rubin, çığır açan Sözlü Geleneklerde Bellek adlı kitabında Homeros'un İlyada ve Odysseia gibi destansı öykülerinin şiirsel araçlar kullanılarak sözlü olarak nasıl aktarıldığını açıklıyor. Anlatılar yazıya dökülmeden önce zikredildi veya söylendi. Sözlü gelenek belleğe bağlıydı.[1]
Hipokampus ve frontal korteks, beyinde hafızayla ilişkili iki büyük bölgedir ve her dakika çok fazla bilgi alırlar. Onu geri almak her zaman kolay değildir. Siz isteyince gelmiyor. Müzik yardımcı olur, çünkü bir ritim ve kafiye ve bazen ipuçlarıyla bu bilginin kilidini açmaya yardımcı olan aliterasyon sağlar. Şarkıyı hatırlamamıza yardımcı olan şey, melodi ve kelimelerin uyandırdığı imgeler kadar şarkının yapısıdır.[1]
Besteci ve Chicago Sanat Enstitüsü'nde ses programının başkanı olan Robert Snyder, "Hafızanın büyük bir kısmı bilinçaltında yer alır" diyor. "Hafızanın örtük olarak, yani bilincin dışında hatırlanan yönleri vardır". Dahası, "örtük bellek sistemleri, beynin açık bellek sistemlerinden farklı bölümlerini içerir" diyor. Alzheimer hastalığı gibi durumlarda zarar gören açık bellek sistemleridir. Örtülü sistemler karşılaştırıldığında sağlamdır. Snyder, "bizi bilinç dışından etkileyebilecek şeylerin genellikle güçlü olarak görüldüğünü" açıklıyor. Başka bir deyişle, örtük bellek hem duygusal hem de dayanıklıdır.[1]
Müzik hafızamız mükemmel olmayabilir ama yine de oldukça etkileyici. 2015 yılında Memory and Cognition'da yayınlanan bir çalışmada Jakubowski, Halpern ve meslektaşları, zihinsel temsillerimizin gerçek müziğe ne kadar yakın olduğunu görmek için istemsiz müzikal imgelerimizin doğruluğunu takip ettiler. Katılımcılar kol saati ivmeölçerleri taktılar ve kafalarına her şarkı takıldığında, şarkının ritmini kaydetmek için dokundular. Jakubowski, "Çoğunluğu müzisyen olmayan bu katılımcıların, istemsiz müzikal görüntülerde müzikal tempoyu oldukça doğru bir şekilde hatırladıklarını bulduk" diyor. “Kulak kurtlarının [%59] orijinal kaydedilen temponun %10'u içindeydi [bu da gösteriyor ki] çok fazla resmi müzik eğitimi olmayan insanlar bile günlük hayatlarında kendiliğinden müziği düşünüyorlar… en azından tempo açısından oldukça doğru bir şekilde zihni geliştirir.[2]
İnsanlar genellikle şarkıları ve şarkı sözlerini neden kendi anılarımızdan daha kolay hatırladığımızı, anahtarlarımızı nerede sakladığımızı ve okulda öğrendiklerimizi merak ederler. Müziği dünyada veya zihnimizde ne sıklıkta deneyimlediğimiz ve bize getirdiği neşe ve duygusal bağdan kaynaklanıyor gibi görünüyor. Müzik, kim olduğumuzu ve nasıl hissettiğimizi temsil eder, bu yüzden elbette hatırladığımız şeydir.[2]
Kaynaklar
- T. Jenkins. Why Does Music Evoke Memories?. (21 Ekim 2014). Alındığı Tarih: 10 Nisan 2023. Alındığı Yer: BBC | Arşiv Bağlantısı
- N. Dutta. Why We Remember Music And Forget Everything Else. (14 Nisan 2022). Alındığı Tarih: 10 Nisan 2023. Alındığı Yer: Time | Arşiv Bağlantısı
