Öncelikle mutlak acı diye bir kavram var mıdır? Verdiğiniz örnekteki birinin ölmesi olayı mutlak bir şekilde her insana acı verir diyemeyiz. Her insan psikolojik olarak farklı yapılardadır. Çikolata örneği de pek tutarlı değil. Hayatında hiç çikolata yememiş birisi ile her gün çikolata tüketen birisinin çikolatadan alacağı zevk farklıdır. Bu yüzden bu konuda bir genelleme yapmak hatalı olacaktır. Örneğin: hiç çikolata yememiş birisi daha önceden sevdiği bir insanı kaybedip çok üzülmüş olabilir. Çikolata yeyip mutlu olması onu acınası yapar mı? Evrime göre her canlının ilk önceliği hayatta kalmaktır. Eğer birisinin ölümü yüzünden ömür boyu yas tutarsak bu hayatta kalma olasılığımızı düşüreceği için aslında unutup devam edebilmek acınası olmaktan ziyade daha güçlü olmamıza yarar. Ufak şeylerden keyif alabilmek hayata tutunabilmemizi sağlar dolayısıyla bu da acınası değildir tam aksine doğru kullanıldığında insanı daha güçlü yapabilir. Felsefe konuşurken kaynak bana göre elzem değildir. Ama eklediğim kitabı okuyabilirsiniz. Hayat görüşünüze etkisi olacağını düşünüyorum. [1][1]
Kaynaklar
- Marcus Aurelius. (180). Kendime Düşünceler. sf: 150.
