Sabitlemekten ziyade sınırlama yaparlar.
Akımı sınırlamanın birkaç yolu vardır.
Akım yoluna 0.1-1 ohm gibi küçük değerli (fazla enerji tüketmesin ve çıkış voltajını düşürmesin diye küçük değerli seçilir) sabit değerli bir seri direnç konur. Bu direncin üzerinden bir akım geçtiğinde ohm kanunu gereği (V=IxR) akımın değerine göre direnç üzerinde bir voltaj indüklenir. Bu voltaj transistör, op-amp ya da mikroişlemci vasıtasıyla regülatörün voltaj ayar bacağına negatif geri besleme yapılır. Negatif geri besleme ters orantılı olarak regülatörün voltajını düşürür. Yani akım yükseldikçe voltaj düşer, voltaj düşünce de çıkış akımı azalır (bkz. Ohm kanunu) bu loop sayesinde akım sınırlı kalır. Sınırlı akımın değerini basit devrelerde sabit seri direnç belirler. Op-amp'larda ve mikroişlemcilerde ise comparator hesabı yapılarak sınırlanacak akımın değeri hesaplanır ve outputtan negatif geri besleme yapılr. Karşılaştırma potansiyometresi ilave edilerek değeri değiştirilebilir. Mikroişlemcilerde karşılaştırma potansiyometresi yerine varsa bir ekran üzerinden input değişkeni tanımlanabilir.. Transistör geri beslemeli basit devrelerde de transistörler op-amp gibi dizayn edilerek potansiyometre yoluyla istenilen akım sınırı değiştirilebilir.
Switchmode gibi PWM regülatörlerde geri besleme voltajı darbe kaynağına gönderilir. Darbe genişliği değiştirilerek voltaj ve akım ayarlanır.
Diğer akım sınırlama yöntemleri de yukarıdakine benzer. Farklı olarak seri direnç yerine hall-effect sensör, bobin, akım transduceri, ntc, diyot kullanırlar.
Temelde hepsinin mantığı aynıdır. Akım yükseldiğinde sınırlamak için voltajı düşürürler.
Sabit akım kaynaklarında ise hem negatif hem pozitif geri besleme yapılır. Akım değeri düşecek olursa pozitif geri beslemeyle voltajı arttırarak akımı sabit tutmaya çalışır. Akım değeri yükselecek olursa negatif geri beslemeyle voltajı düşürür. Akım sensörleri sınırlayıcılarla aynıdır.
