bir gezegenin kütle çekim kuvveti ölçülürken
F=G× m1 × m2 / d² formülü kullanılır
m1 çeken gezegen m2 çekilen gezegen G gravitasyon sabitidir ve d iki gezegenin merkezleri arasındaki uzaklık farkıdır bu yüzden gezegenlerin merkezleri yaklaştıkça kütle çekim kuvvetinin sürekli artacağını düşünürüz fakat durum farklıdır çünkü
bu formül gezegenin kabuğuna kadar geçerlidir ve kabuktan sonra kütle çekim kuvveti merkeze kadar doğrusal olarak azalarak merkezde 0 olur bu yüzden maximum kütle çekim gezegenlerin kabuğunda olur ve daha fazla artamaz kabuktan derinlere indikçe azalır
kabuktaki kütle çekim kuvveti = (G × m1× m2 /r²)
bu kuvveti de istediğimiz noktanın merkeze uzaklığına oranlıyarak her noktadaki kütle çekimi bulabiliriz mesela
Rdeki yani dünyanın kabuğundaki yer çekimine k dersek R/2 deki bi noktada kütle çekim kuvveti k/2 olucaktır
fakat uzaklaştıkça formüldeki d² den dolayı doğrusal değil parabolik bi azalma gözlenir [1]
Kaynaklar
- MEB Öğretmenleri. Fizik 12. Sınıf Ders Kitabı.
