Köpekler (kurtlar) sosyal hayvanlardır, sürü halinde yaşamaya alışıktır. Bir lidere itaat etme duygusu ile büyürler. Eğer karşı çıkarlarsa veya güçsüz duruma düşerlerse, sürüden uzaklaştırılırlar. Tek başına bir köpek veya kurt uzun süre yaşayamaz, çünkü kedigiller gibi tek başlarına avlanmada o kadar başarılı değillerdir. Dolayısı ile evcilleştirilmiş bir köpek, sahibini sürü lideri olarak görür. Ona sert de davransanız buna karşı çıkmayacaktır ve sadık kalacaktır. Bunun yanında eğer aç bırakırsanız, eninde sonunda sizi terk eder. Yaşama iç güdüsü sürüyü terk etmesini söyleyecektir. Bütün olay basit bir beslenme mekanizmasına bağlıdır aslında.
Köpeklerin çok sadık sayılmasının asıl nedeni onları rahatlıkla eğitilebilmemizdir. Bir köpeği sadece sizin elinizden yemek yiyecek şekilde eğitebilirsiniz. Etrafında sizin varlığınızı hissettikçe, açlıktan ölse de başkasının verdiği yemeği yemeyecektir. Bu aslında onların sürüye sadık kalma içgüdüsünün, insanlar tarafından manipüle edilmiş halidir.
Köpekleri tam olarak ne zaman ve nasıl evcilleştirdiğimizi bilmiyoruz. Genel kabul gören bir kurama göre, köpekler veya kurtlar kendilerini evcilleştirmiş gibi görünüyor. İnsan yerleşim yerlerinin yakınlarında yiyeceğin bol olduğu fark edip, avlanmaktansa bunları yemeyi tercih etmeleri, insanların ise bu durumdan zamanla çıkar sağlaması, en olası sonuç.
