Kara delikler ışığı içine çektiğinde o ışığın enerjisi aslında kara deliğe katılmış oluyor. Bildiğimiz gibi enerji yok olmaz sadece başka bir forma dönüşür. Burada ışığın enerjisi kara deliğin toplam kütlesine ve enerjisine ekleniyor diyebiliriz. Aslında bu durum kara deliğin büyümesi demek. Yani kara delik her yuttuğu şeyle biraz daha kütle kazanıyor ve güçleniyor.(Einstein'ın ünlü E=mc² formülü ile tanımlanır.)
Şimdi düşünelim bu olay tek seferlik değil evet, kara delikler çok uzun süre var oluyor hatta çoğunun ömrü evrenin yaşından bile çok daha uzun. Bu kadar uzun bir süreç boyunca sürekli ışık ve madde yutmaya devam eden kara delikler giderek devasa kütleli hale geliyorlar. Ama bu birikim sonsuza kadar sürmüyor. Stephen Hawking’in teorisine göre kara delikler zamanla çok yavaş da olsa enerji kaybetmeye başlıyor buna da "Hawking Radyasyonu" deniyor. Süreç sonunda kara delikler küçüle küçüle tamamen yok olabiliyor. Özetle kara deliklerin içine düşen ışık onların kütlesini ve enerjisini artırıyor ama bu katkı öyle hemen gözle görülür bir şey değil yabi milyarlarca yıl süren bir birikim. Sonunda ise kara delikler evrenin inanılmaz uzun sürecinde bu enerjiyi yavaş yavaş geri bırakıp tamamen yok olabilirler.
