73 yaşındayım..babam bir askeri personeldi ve birçok ücra yerlerde yaşadık...ilginç bir durumu aktarmak istiyorum...çatalcaya bağlı o zamanki adı yassıviran ve kızılcaali olan bir köylerin epey uzağında terkos ormanlarına yakın bir yerde küçük askeri birlik vardı..çocukluğumda ilk hatırladığım yerler burasıdır..babam köylülerle iyi ahbaptı..sık sık ihtiyaçlarımızı karşılamak için gelir giderlerdi..çok iyi hatırlıyorum bir gün heyecan içinde ''yabani manda' vurduklarını anlatıyorlardı.daha önce dedelerden duymuşlar ama görmemişler..bu heyecan günler sürdü, anlatılanları hep aklımda kaldı..yerli mandaya göre boynuzları küçük ve kambur diyorlardı..etini sucuğa vermişler..ama hala bu mahluk yenir mi yenmez mi diye babama soruyorlardı...bu muhabbet haftalarca sürdü..baban durumu o zaman ki komutanı alb. Burhanettin Deran'a aktarmış.(bu kişi yıllar sonra 'pınarın başında su verdin içtim/Ayşem bestesiyle tanınındı) komutanın araştırmasına göre yabani sığır olduğu belirlendi..askeri devriyeler çıkarılıp takipler yapıldı..o zamanki top mevzileri-korugan denilen bazı beton yapılar içinde izleri bulunmuş..ancak bir daha canlısına rastlanmamış..bunlar kayıt altına alınmış mı bilemem ama ben bu olayı çok iyi hatırlıyorum..belkide trakyada ki son bizon du. ikinci anım da toros dağlarında 1970 yılında son parsı vuran ve bununla öğünen bir köylüyle tanışmamdır..gazetelere geçmiş olay..bunları konuştuğumuzda yıl 1993 dü..neye ki 2019 yılında bu hayvanın hala tek tük anadoluda fotokapanlara takıldığı görüldü...saygılarımla...
30 gün
90 gün
1 yıl
