"İnsanların sudan karaya çıkması" tümcesi aşırı tuhaf. Evrimsel geçmişimizdeki sucul ortamdan karasal ortama geçişte, bu ilk(!) karasal ata yalnızca bizim değil, bütün kara omurgalılarının atasıydı. Dolayısıyla bu canlı hem ikiyaşamlıların (örn. kurbağa, semender) hem sürüngenlerin hem kuşların hem de biz memelilerin atasıydı.
Sudan karaya geçişin kanıtlanmasına gelirsek. Bunun kayalarda saklı sayısız kanıtı bulunmaktadır ve sudan karaya geçiş kuşku duyulamayacak bir gerçektir.
Özetle: Devoniyen döneminin (~ 420 ile 360 myö) ortalarında bir (belki de birden çok) et yüzgeçli balık grubu karasal uyarlanmalar geliştirmeye başladı: bunlara genelde tetrapodomorf denir. Çoktan var olan akciğerleri (çok daha önce evrimleşmiştir, ışınsal yüzgeçlilerin yüzme keseleri de bu atasal akciğerlerden gelir) ve pazu kemiği (humerus) ya da uyluk kemiği (femur) gibi üye kemikleri, bu balıkların karaya uyum sağlamasını kolaylaştırdı. Devoniyen döneminin sonlarına doğru da artık üyeler belirmeye başladı: Ichthyostega, Acanthostega...
Bunun yanında atalarından kalma suya uyumlu duyu ve iç denge (homeostazi) düzenekleri karaya çıkışta karşı karşıya kaldıkları güçlüklerden bazılarıydı.[1]
Daha çok bilgi almak için şu makalelere göz atabilirsiniz.
- Sudan Karaya Çıkış Nasıl Evrimleşti? Karaya Atılan İlk Adımlardan Neler Öğrenebiliriz?
- Tiktaalik roseae: Evrim Teorisi'nin Öngörü Gücü Gösteren Harika Bir Ara Tür Fosili!
Kaynaklar
- M. A. Ashley-Ross, et al. (2013). Vertebrate Land Invasions–Past, Present, And Future: An Introduction To The Symposium. Integrative and Comparative Biology, sf: 192-196. doi: 10.1093/icb/ict048. | Arşiv Bağlantısı
