Eğer ana besin kaynağı biz insanlar olan bir avcı olsaydı belki dediğiniz seviyede bir değişim mümkün olabilirdi, ancak böyle bir durum yok.
Evrimin işleyişini düşünecek olursak böyle bir zorunluluk da yok.
Ayrıca canlıları küçümsememek lazım, onlarda bizim gibi öğreniyor ve buna göre hareket edebiliyorlar. Örnek vermek gerekirse, aslanlar önce pusuya yatıyor, avlanması en az efor gerektiren avı seçiyor, kuşatmak için dağılıyor ve saldırıyor.
Şunu da eklemek doğru olur, biz insanlar oldukça iyi avcılardık ve oldukça zekiydik evet ancak bizi avlayan avcılara karşı da bir o kadar savunmasızdık, yani bizden güçlü olmaya ihtiyaçları yoktu, zaten öylelerdi. Bu gün bir boz ayıya veya baştan aşağı kas yığını olan bir kurda baktığımızda bunu anlamak zor olmuyor.
Avımız konumunda bulunan canlılar konusunda da şöyle bir durum var, biz insanlar olarak kısmen de olsa zekamızla doğaya hükmetme gücüne sahip olduk bununla birlikte kurtları bu gün ki sadık dostlarımız olan köpeklere, doğadaki yabani sığırları evcil ineklere, kırmızı orman tavuklarını ise günümüzdeki evcil kümes tavukları olacak biçimde şekillendirdik . Yani bu canlıları karşılıklı çıkarlar doğrultusunda kendi lehimize kullandık, bu durumda bu canlılar bize rakip değil, adeta bir hizmetkar olarak evrimleştiler.
