Bir ortamın dengeye gelmesi için karşıt yönlü kuvvetlerin etkisine bakılır. Çok kolay bir örnek olarak tahterevalliye bakılabilir. Tahterevallide dengeyi oluşturan etmenler iki uçta oturan kişilerdir. Birinin gelip ortaya oturması oluşacak veya var olan denge durumuna bir katkıda bulunmaz. Dolayısıyla her iki uçtaki kişi için de bir anlam oluşturmaz. Önemsenmez. Ancak ortaya oturan kişi herhangi bir tarafa ufacık bile kayacak olsa dengeyi o yönde değiştirir. Bu durumda her iki uçtakiler tarafından da önemsenir çünkü dengeyi değiştirecek etkisi vardır. Ancak dengeyi istediği yönde değiştirebilecek olan bu kişi iki uçta yer alan herhangi biriyle uyuşmaz. Biri daha yüksekte kalmak istese de ortadakinin hareketini onun isteği değil kendi isteği belirler. Şimdi ideolojiler üzerinden biraz açalım:
Orta yolu bulan bir ideoloji her iki tarafa da eşit uzaklıktadır ve her ikisinin de istediği kimi şeyleri ister. Ancak uçlarda yer alan ideolojiler bu noktayı görmezler. Çünkü radikaller için savundukları düşünceler doğrudur ve diğerleri yanlıştır. Ortada yer alan düşünceleri kendi felsefelerini anlamamakla ve taklitçilikle suçlarlar. Yani bardağın boş tarafını görüp dolu tarafında yer alan sıvının da yalnızca görünürde su olduğunu düşünürler. Bu yüzden de tam karşıt olmasa da orta yollu düşünceler pek çok zaman daha çok eleştirilerin hedefi olur çünkü her iki taraf için de uygun değildir ve diğer radikal düşüncelere göre daha çabuk dönüştürülebilir böylece dengenin yönü değişebilir.
