Bana göre insanın karşısındakinin fikrini önemsemesinin iki nedeni vardır. Birincisi o fikri söyleyen insanı önemsemesi, ikincisi de söylenen fikri beğenmesi yada üzerine düşünülmeye değer olmasıdır. İlk durum ile ilgili şunları söyleyebiliriz: Eğer insan karşısındaki kişiyle belli başlı şeyler yaşamış, onunla olan bağı güçlenmiş, onu sevmişse onun fikirlerine değer verir, önemser. Böyle durumlarda ortaya atılan fikre kişinin ne kadar katıldığı, fikri ne kadar sevdiği önemli değildir. sadece sevdiği, değer verdiği bir kişiden fikir aldığı için değer verir, önemser. Yoksa kişinin söylediği fikrin hiçbir ilgisi yok. Onun sadece söylenen bir "Fikir" olması yeterlidir. ikinci durum ile ilgili de şunları söyleyebiliriz: İnsan karşısındaki insanı sevmese bile onun fikrinin kendininki ile örtüştüğünü ya da mantıklı bir fikir olduğunu görünce ister istemez o fikre değer verir, önemser. Böyle durumlarda kişinin kendisi, geçmişi, ne kadar sevip sevmediğimizin hiçbir önemi yoktur. O fikride sadece sevdiğimiz için yada üzerine düşünmeye değer bir fikir olduğu için önem veririz.