Benim yorumum, kişinin onca zaman üzerine çok düşünmeden ya da düşünemezken (herhangi bir) düşünceyi doğru görerek bir kural haline getirmesi kişi gerçeği öğrendikten sonra bile süperegosunun onu yargılamasından ötürü bireyin garip bir tatminsizlik yaşamasına ve dolayısıyla kişinin nasıl hissettiğinin gerçeklerden daha önemli olduğuna inanmasına yol açabilir. Bir başka bakış açısı da hakikat hakkındaki yorumları kendisini tatminsizliğe uğrattıysa kişi çok güçlü bir şekilde kendi düşüncesine bağlanabilir ve kendi düşüncesiyle tatmin olana kadar bilimin değişebilirlik ilkesini yok sayabilir. Kısaca kendisinin yanlış olması ihtimali kafasında olsa bile bu şekilde davranış gösterebilir.
102 görüntülenme
