İnsanlar (ve birçok hayvan), bir miktar yıldız ışığı (veya ay ışığı) ile "karanlıkta" görebilirler. Bu ışık kondisyonuna gözlerinizin adapte olması için 10-30 dakika geçmesi yeterlidir. Gözleriniz bu şekilde adapte olduğunda çevrenizi yalnızca siyah ve beyaz tonlarında görürsünüz. Eğer ortamda hiç ışık yoksa, örneğin derin bir mağaradaysanız hiçbir şey göremezsiniz.
Az sayıda hayvanın ise kızılötesi "görme kabiliyeti" vardır. Kızılötesi görüşte sıcaklık algısı temel alınmaktadır ve ortamdaki nesneler arasında, örneğin sıcak kanlı bir kemirgen ve zemin arasında, bir ısı farkı olduğunda, sıcaklığın yaydığı ve insan gözünün göremeyeceği kızılötesi radyasyonu tespit etme yoluyla işler. Belirli yılan türlerinde (ör. ağırlıklı olarak geceleri avlanan çıngıraklı yılanlar) bu kızılötesi görüş kabiliyeti iyi düzeyde gelişmiştir.
Gece görüşü gözlükleri de yine aynı şekilde ortamdaki nesneler arasında bir sıcaklık farkı varsa kabul edilebilir netlikle kızılötesi radyasyonu algılamamızı sağlar. Bu gözlüklerin sağladığı netlik normal görüşümüz kadar keskin değildir.
Radyo dalgaları, mikrodalgalar, kızılötesi ve görülebilir radyasyon, (güneş yanıklarına sebep olan) UV ışınlar ve x ışınları, aynı spektrumun farklı frekanslarını oluştururlar ve frekanslarına bağlı olarak (bedenlerimiz dahil) maddelerle farklı şekillerde etkileşime girerler.[1]
Kaynaklar
- F. J. DiSalvo. Can Humans Ever See In The Dark With No Night Vision Glasses Or Other Aids?. Alındığı Tarih: 11 Kasım 2022. Alındığı Yer: Cornell | Arşiv Bağlantısı