Açgözlü olmak doğada az rastlanan bir şey değildir. Her hayvanın amacı hayatta kalmak ve üremektir. Hayatta kalabilmek için her türlü mücadeleyi verirler. Besin bulmak her zaman kolay olmadığı için aç gözlü olmak, karnını doyuracak bir şeyleri bulduğunda onu başkalarından sakınmak canlının hayatta kalma olasılığını artırır. Elindeki besinin bir kısmını başkasına vermek yerine tamamını tüketmek, canlıya haliyle daha fazla enerji verecektir.
Bu tarz bir beslenme daha çok sürüngen atalarımızdan kalma bir alışkanlıktır. Memeli atalarda sürüngenlere nispeten biraz daha paylaşımcılık vardır. Özellikle primat takımına geldiğimizde türümüzü de kapsayan primatlar, sosyal gruplar halinde yaşayan paylaşımcı canlılar olduklarından aç gözlülük diğer atalara oranla daha da azdır.
Elindeki besini başkasıyla paylaşmayıp aç gözlülükle tek başına tüketmek, hayatta kalmak için daha mantıklı gözükse de sosyal grubun üyeleriyle paylaşmak grup üyelerinin hepsinin hayatta kalma olasılığını daha da artıran bir şeydir. [1]
Kaynaklar
-
Y. N. Harari. (2016). Sapiens. ISBN: 9780771038518. Yayınevi: Signal.