Evrim Ağacı
Hiçbir canlı tasarlanmamıştır. çevre şartlarına uyum sağlayan organizmalar o şartlara göre değişir ve yaşar. en basit örnek tırnak verilebilir. binlerce yıl önce ağaçlara tırmanmak için kullanıyorduk muhtemelen, şimdi kıçımızı kaşımada kullanıyoruz. ileride işlevi değişince güçsüzleşecek büyük ihtimal küçülüp çıkmamaya başlayacaktır.
İnsan ya da daha doğrusu hayvanlar bir tasarım, planlı oluşmuş yapılar olmadığı için zamanla (insan yaşamına göre çok uzun zamanlar) bazı organlar işlevlerini kaybetmiş ve bazı yapılar da duruma göre gelişim göstermiştir. Çok net bir örnek olarak kıllarımızın diken diken olması gösterilebilir. Kürklü hayvanlarda belli durumlar için gelişen kılların diken diken olma durumu, kılları incelmiş hatta kültürel nedelerle kıllarını traş etmeye başlayan insan türü için körelmiş bir özellik olarak kalmıştır. Bu özelliğin insana herhangi bir olumsuz etkisi olmadığı için bu özellik yok olmadan insanda işlevsiz bir şekilde kalmaya devam etmiştir. Evrimin bizi nereye götürüceği ise oldukça farklı cevaplanabilecek bir sorudur günümüzde çünkü artık doğal habitatlarımızda yaşamıyoruz ve avlanma, toplayıcılık yapma gibi türümüzün binlerce yıldır sürdürdüğü aşama biçimlerinden de oldukça ayrıldık. Öte yandan insanların kendi bedenlerine bazı teknolojik geliştirmeler yapabiliceği, örneğin beynimize belirli amaçlar için çip takabileceğimiz, öngörülüyor. Bence doğal evrim ile evrilmiş türümüz, tarım bulduğundan beri doğanın kıskacından uzaklaşmaya başladı. Modern insanın ihtiyaçları ve sahip olması gereken özellikler de avcı toplayıcı atalarımıza göre oldukça farklı. Belki de insanlık yakın gelecekte insan 2.0'i tasarlayacak. Genetik işleyişi çözdükçe, teknolojik ilerleme de artıkça ''süper insanı'' tasarlamak bence artık insanlık için oldukça yakın. Beraberinde getiriceği etik problemleri çözmek ise bir o kadar da zor.
Bazı öngörüleri kaynağa ekliyorum.
Yukarıdaki arkadaşın dediği gibi uyum sonucu oluşan varlıklarız, ama bu uyum mükemmel değil tabii. Soruyu hayatta kalma oranımızı artıracak yapılarımız gerçekten kusursuz mu ? diye sormak daha mantıklı. Tabii ki değil, kompleks bir yapıyız ve bu adaptasyonel yapılarımızda hatalar mevcut. En basitinden kanser, eğer DNA Polimerazlarımız kusursuz olsaydı, eğer kanserleri hücreleri hemen tanıyıp engelleyebilseydi vücudumuz daha mükemmel olabilirdi. Örneğin immün sistem, bir patojenle karşılaşıldığında direkt sitokin aracılığıyla ateşimizi artırıyor bizi harlıyor bu sistem mükemmel değil aksi durumlarda da artırabiliyor ya da olması gerekenden daha fazla artırabiliyor bu da mükemmel olmadığını gösterir. Beynimizin illüzyonalara karşı zayıf olmasını da ekleyebiliriz.
Bunun gibi birçok örnek sayılabilir belki adaptasyonel yapılarımız mükemmel değil ama yaşadığımız çevreye göre kötüler arasından en iyisi :)
Öncelikle kendiliğimizden şans faktörüyle uyumlaşarak oluştuk. Evrimleştik ve en sonunda bu durumu aldık. Ama daha çok değişeceğiz diyoruz arkadaşlar. Katılıyorum. Lakin tek bir şeyi anlamış değilim. O kadar evrimleştik adapte olduk iç organlarımızı kontrol etmeyi başaramadık. Neyse bunu daha sonra detaylı olarak yazacağım. Kanser hücrelerine karşı bir bağışıklık kazanabilmiş değiliz. Hatamız bu.
