İnsan, neden kürkünü kaybetti?

İnsan büyüklüğündeki bir maymunda yaklaşık 100.000 kıl kökü bulunduğu bilinmektedir. Bu kıllar, maymunları, yaşamış oldukları ortamda güneş ışınlarının yıkıcı etkilerinden korumaktadır. Dağ maymunlarında kılların boylarının artması ve güçlenmesi ise soğuktan koruyan güçlü bir post oluşturmak içindir. Maymunlarla insanların ortak atasının bir kolu, bir taraftan insana doğru giden evrimsel bir hatta girince, özellikle de ateşi kullanmaya başlayınca, bu arada postlardan yaptığı giysilerle vücudunu etkin bir şekilde Güneş ışınlarına ve soğuğa karşı korumaya başlayınca, daha az kıllı bireylerin de yaşama ve doğal seçilim ile korunma şansı artmıştır. Güneş ışınlarının her zaman etkin olarak ulaştığı baş, üst ve alt üyelerin uç kısımlarında kıllar seyrelse de, koruyuculuk görevlerini belirli bir süre yerine getirmek zorunda oldukları için günümüze kadar ulaşabilmişlerdir. Saçımızın, kaşımızın hala gür kalması bu nedenledir. Ayrıca vücudumuza her zaman mikrop, toz ve benzeri şeylerin kaçması kaçınılmaz olan, ağız, burun, kulak, göz ve anüs civarındaki kıllar koruyucu olarak kalabilmişlerdir. Koltuk altındaki kılların kalmasının nedeni, 1- Sürtünmeyi azaltıcı etkisi olmasından 2- Akciğerlerin soğuğa karşı en korunmasız yerde olmasından kaynaklandığı düşünülmektedir. İman tahtası olarak bilinen göğsümüzün orta kısmında bir tutam da olsa kılın bulunmasının, yine buranın kas donanımından yoksun ve buradaki kasın işlevini yitirmiş olmasından (dolayısıyla ısı üretememesinden) yine akciğeri korumaya yönelik olarak kaldığı düşünülmektedir. Doğrudan Güneş ışınlarının etkisi altında kalmayan yerlerde kıl yitirilmesi hız kazanmıştır. Dolayısıyla çıplak maymun olarak da nitelendirilen insan evrimleşmiştir.

Fakat, ateş kullanmak, giysi giymek, barınakta yaşamak gibi etkiler kılları azaltıcı bir etmen değildir; bu koşullarda yaşayan, kılı daha az olanların şansı arttığı için ya da kılsızlık bir avantaj olarak seçilmeye başladığı için gittikçe kılsızlaşma artmıştır. Açıkça hiçbir koşul kendine uygun özelliğini oluşturmaz; toplulukta bulunanlardan uygun olanlarının seçilmesini sağlar. Bunun bilim dilindeki tanımı (doğal seçilim)dir.