"Her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği" diye özetliyor Turgut Uyar. "Şu an hiçbir şey hissetmek istemiyor olabilirsin. Belki hiçbir zaman bir şey hissetmek istemeyeceksin. Fakat bir şey hissetmemek için kendini hiçbir şey hissetmemeye zorlamak çok büyük kayıp olur. Şu anda acı çekiyorsun. Bunu yok etme. Aldığın keyfi de öyle..." Bu film cümleleri de cevabımı destekliyor sanırım. Hiçbir şey yapmamak veya kötü seyler yaşıyor olmak dahi zamanın boşa geçtiği anlamına gelmez. Zaten zamanı değerlendirmek veya kaçırmak diye bir kavram olduğunu da düşünmüyorum. Öyle olsa idi o an yaşadığımız zamanı en verimli hâliyle kullanmadığımız takdirde hep kaçırmış olurduk. Bu psikoloji de insanı, zamanla yarışıp asla kazanamayacağı bir mücadeleye iter. Zaman yetişmemiz gereken değil, o anın keyfini çıkarmamız gereken bir olgudur sadece. (Yanıldığım kısım varsa düzeltilmesinden ötürü mutlu olurum)