Hayvanlar arasındaki yeme davranışı, evrimsel süreçler boyunca ortaya çıkmıştır ve hayatın başlangıcından beri var olan bir özelliktir. Canlılar, enerji ve besin maddelerini almak için diğer canlıları yeme eğilimindedir. Bu eğilim, hayatın ilk formlarından beri var olan bir mekanizmadır ve hayatın evrimi sırasında daha sofistike hale gelmiştir. Canlılar arasındaki bu yeme davranışı, hayatın çeşitliliğinin ve zenginliğinin artmasına yardım etmiştir ve bu da canlıların farklı ortamlarda hayatta kalmasını ve uyum sağlamasını sağlamıştır. Hayvanlar arasındaki yeme davranışı, evrimsel süreç boyunca birçok faktör tarafından yönlendirilmiştir, bunlar arasında besin maddelerinin bulunabilirliği, yiyecek kaynaklarının rekabeti, hayatta kalma ve üremenin gereksinimleri, vahşi doğanın yasalarıdır.[1]
Kaynaklar
- P. Cotgreave. (2009). Introductory Ecology. ISBN: 9781444311341. Yayınevi: John Wiley & Sons.