Hayvanlardaki agresiflik, genetik faktörlerin yanı sıra çevresel etmenlerin de bir sonucu olabilir. Hem genetik hem de çevresel faktörler, bir hayvanın davranışını etkiler.
Genetik faktörler, hayvanların doğuştan taşıdığı kalıtsal özelliklerdir. Bazı türlerde agresiflik, doğal seçilim süreciyle ilişkili olabilir. Bu türlerde, rekabetçi davranışlar hayatta kalma, üreme veya kaynakların korunmasıyla ilişkili olabilir. Bazı genetik yapılar, agresif davranışların daha yaygın veya yoğun bir şekilde ortaya çıkmasına yol açabilir. Ancak, genetik yatkınlık agresif davranışların kesin bir göstergesi değildir ve çevresel faktörlerin etkisi önemlidir.
Çevresel faktörler, hayvanın yaşadığı ortam ve deneyimleri tarafından şekillendirilen faktörlerdir. Hayvanların yetiştiği sosyal yapı, beslenme durumu, yaşadığı stres düzeyi ve çevresel tehditler gibi faktörler, agresif davranışları etkileyebilir. Örneğin, bir hayvanın yaşadığı stresli bir ortam veya yetersiz kaynaklara erişimi olması agresif davranışları artırabilir. Aynı şekilde, sosyal çevredeki baskılar veya eşler arası ilişkiler de agresif davranışların ortaya çıkmasını etkileyebilir.
Agresiflik, genetik ve çevresel faktörlerin karmaşık bir etkileşiminin sonucudur. Bir hayvanın agresif davranışının hangi faktörlere bağlı olduğunu belirlemek karmaşık bir süreçtir ve genellikle çok sayıda etkenin birleşimiyle ortaya çıkar. Bu nedenle, agresifliğin genetik mi yoksa çevresel mi olduğunu net bir şekilde belirtmek zordur. Her iki faktörün de rol oynadığı ve birbirleriyle etkileşime girdiği birçok durum bulunmaktadır.
