Bence hayattaki en büyük pişmanlıklar sizinde değindiğiniz gibi zaman kaybıdır. İnsan ömrü 70-80 yıl gibi kısacık bir süreden ibaret, bu süre içerisinde yegane amacımız bilgiyi bir sonraki nesle aktarmak, peki bu amacı bir kenara koyarsak hayatımızdan keyif alabilmemiz ve kaliteli zaman geçirebilmemiz için ihtiyacımız olan en temel şey zamandır, bu nedenle kişisel olarak, bir sonraki adımımdan 1 adım geride olmamı zamanımı iyi kullanamayışıma bağlıyorum.
En pişman olduğum şey ise, üniversite yıllarımı lise yıllarım gibi geçirmiş olmam. Bu da ne diyebilirsiniz, hemen şöyle açıklayayım:
Üniversite yıllarımı sadece okula git, derslere gir, sınavları geç şeklinde sürdürdüm. Bana yeni birşeyler katacak onlarca imkandan faydalanmadım ve ben daha mesleğime dair hiçbirşey öğrenemeden öğretim sürem doldu ve mezun oldum. Mezuniyetin ardından kafama dank etti ve self-learning ile öğrenimime devam ettim, oysa ki okulda olduğum yıllarda çok daha fazla imkana ve tecrübeli insanlarla birebir iletişime geçme fırsatına sahiptim fakat bunları kullanmadım.
En büyük pişmanlığım boşa geçirdiğim zamanlar diyebilirim.
