İnsanlar hikaye anlatmayı her zaman severler. Sapiens'te insanların iletişim kurma nedeni olarak çevredeki değişen koşulları ve gerçekleşen önemli olayları kabiledeki diğerlerine anlatmasının getirdiği avantaj olarak söz edilir. Örnek olarak barınma alanının kuzeyinde hemen çevrede bir kaplan görüldüyse bunu gören kişinin geri dönüp topluluğuna anlatması gerekir ki kimse dikkatsizce gidip yaşamını yitirmesin. Bu da öyle sanıyorum ki zamanla hikaye anlatıcılığını kültürlerde önemli bir yere taşımıştır. Anlatılan bir hikayenin de ilginç olması onun değerini artırıyor. Araçlar olağan olarak akan bir trafikte bir anda durunca ve buradan dramatik bilgiler, eleştirel bilgiler vb. toplanabilecek hale gelince ilginçliği artıyor. Aynı durum sokakta sıradan olmayan her şey için de geçerlidir. Bir elektrik trafosu patlasa da bir evin çatısından bir şey düşse de ilginç olduğu sürece anlatılmaya değer görülür ve insanlar başına toplaşır. Verilen örnekler genel olarak olağan durumun olumsuz bir duruma dönüşmesiyle ilgili gibi ancak sokak müzik çalan sanatçıları dinlemek/ izlemek üzere toplaşmak da aynı duruma örnektir bence. Çünkü pek çok insan müziği dinlemek, dansı izlemek için değil bu olayı başkalarına anlatmak için oradaki izleyicilere katılıyor olabilir. Tabi yukarda yazılan tüm bunlar neden kepçeleri izlediğimizi hala açıklayamıyor :)