Getirilemez..!
Gelişme, hele ki biz zeki varlıklar için kaçınılmaz ve engellenemez bir gerçeklik. Öyle olmasa idi evren ve evrim nazarında daha dünün bebeği olan türümüz bu kadar kısa sürede krallığını ilan edemezdi.
Bugün fabrikalarda robotlaşmaya üst sınır getirmek; Sümer taş ustalarının işsiz kalmaması adına ahşap tekerleğe geçmeyi yasaklamak, Osmanlı hattatlarının çıkarı zedelenmesin diye matbaayı yasaklamak gibidir.
İlki olmamıştır diye tahmin ediyoruz ve bu sayede bu alanda bunca gelişme olmuş. Bugün tekerleğin ilkel adı da modern adı da aslında çarktır ve bütün teknolojimizi buna borçluyuz. İkincisi ne yazık ki olmuştur ve Osmanlıyı tarih sahnesinden silecek bir süreci başlatmıştır.
Bugün geriye dönük olarak yukarıda verdiğimiz örnekleri düşündüğümüzde yasaklamanın ne denli abes ve yıkıcı olabildiğini düşündüğümüzde aslında robotlaşma ile ilgili kaygı içerikli yaklaşımların da zamanla aynı abeslikte değerlendirilebileceğini kestirmek zor olmasa gerek.
Kaldı ki kimine göre uzay kimine göre bilişim kimine göre bilgi çağında ve öte gezegen ve galaksilere seyahatin (zorunlu ve gönüllü olarak) ciddi ciddi alt yapısının inşa edildiği çağımızda, robotların olmazsa olmaz olarak hayatımızın her alanında ve artan oranda yer alması kaçınılmaz görünüyor.
Tedirgin olmamak lazım. Taş teker yerine ahşap teker ve sonrası diğer tercihler hiç de kıyameti kopartmamıştır. Hattalar, zamanında matbaaya yönelik her ne kadar başımıza taş yağacak demiş olsa da, gerçekleşen şey tam aksidir. Ufkumuz genişlemiş ve vücudumuzun oluşturduğu dahili taşlardan bile kurtulma yolunu açmıştır. ( Bilim sayesinde böbrek, safra kesesi vb. taşlar ve espri olarak tabi).
Ayrıca ve belki de en önemli avantajımız her yeniye en hızlı uyum sağlayabilme kapasitemizdir. Bunu tarihimiz boyunca hep kanıtladık. İleride de farklı olması için hiçbir neden göremiyorum. Neticede biz insanlar sadece teknolojik olarak değil aynı zamanda buna uyumu dayatan akıl, iyiye, doğruya ve güzele hizmeti dayatan ahlak ve hepsinin toplamı olan, doğayla barışık bir biz olgusuna hizmet edecek olan kültürel olarak da gelişiyoruz.
Bu yaklaşım fazlasıyla iyimser bulunabilir, başka şansımız mı var!
