Evrim bilinçli bir varlığın gözetiminde gerçekleşmiyor. Maddelerin birbiri ile iletişimden etkileşiminden, şartlara uyum sağlamaya çalışmasından ve hücrelerin birbiri ile iletişiminden gerçekleşiyor.
Yani biz aslında tam olarak biz değiliz. Hücreler görevlerini biliyor ve bunu gerçekleştiriyor. Herşeye biz yetişmeye çalışsaydık hayat, hayat olmaktan çıkardı.
Düşünsene her 10 saniyede bir nefes alıp vericeksin diye kendine komut göndermek zorundasın. Ne kadar zor değil mi.
Düşünsene her 1 saniyede bir kalbe atması için emir göndereceksin. Ne kadar zor bir yaşam olurdu.
Veya yediklerimizi ayrıştıran organlara şu vitamini ayır şuraya yolla, şu minerali al şuraya yolla vb geri kalanı gönder gitsin diye emir vermeye kalksak hayat denilen şey eziyetden başka bir şey olmazdı.
Veya yaralandın diyelim. Yarayı iyileştirmesi için hücrelere devamlı emir gönderdiğini farzet. Ne kadar zor olurdu.
Bunun gibi yüzlerce örnek sayabiliriz. Bunları bizim yerimize yapan organlar hücreler var. Herbir hücre kendi çapında akıl ve bilinç içerir.
Biz milyarlarca akıl ve bilinç içeren hücrelerin toplamıyız.
